ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: مقاومت جانانه مردم تبریزدر برابر قشون دولتی که از 30 خرداد 1287 شمسی شروع شده بود به یازدهمین ماه خود رسیده بود و اهالی از فرط گرسنگی به خوردن گوشت گربه و سگ و حتی علف خوری مجبور شده بودند. قشون دولتی به فرمان محمدعلیشاه تمام راههای ارتباطی شهر را با خارج بسته بود و شدیدترین محاصره بر اهالی تبریز جاری بود. ضدیت تبریزیان با محمدعلیشاه به نهایت تنفر از وی رسیده بود و بهای اینرا با گرسنگی می پرداختند. نه محمدعلیشاه از محاصره دست می کشید و نه آذربایجان عقب نشینی می کرد تا اینکه دول روس و انگلیس توافق کردند تا راههای تبریز را برای حمل و نقل خواربار و موادغذایی بگشایند. شایعاتی در میان تبریزیان شنیده می شد که قشون روس وارد آذربایجان می شود و بنابراین از خوف اشغالگری روسها مردم تصمیم نهایی را گرفته و تسلیم شدن به محمدعلیشاه را به اشغالگری روسها ترجیح دادند. تلگرافا به شاه اعلام کردند که “شاه به جای پدر و توده به جای فرزندان است. اگر رنجشی میان پدر و فرزندان رخ دهد نباید همسایگان پا به میان گزارند. ما هرچه می‌خواستیم از آن در می‌گذریم و شهر را به اعلی‌حضرت می‌سپاریم. هر رفتاری که با ما می‌خواهند بکنند و اعلی‌حضرت بیدرنگ دستور دهند که راه خواربار باز شود و جایی برای گذشتن سپاهیان روس به ایران باز نماند.”
محمدعلی شاه پس از دریافت این تلگراف به نیروهای دولتی دستور ترک محاصره داد اما چه سود که روسها به پیشروی ادامه داده در ۹ اردیبهشت ۱۲۸۸ وارد شهر شدند. شکستن محاصره تبریز بهانه ای بود تا آذربایجان اشغال شود.
امسال سال 1398 شمسی است و 2 اسفندماه انتخابات مجلس. اعلام اسامی 67 نفری رقابت کاندیداها برای حضور در مجلس برای 3 کرسی مجلس خبری خوب نیست. شهر فرهنگدوست، نجیب و متمدن اورمیه از سده های گذشته توانسته انواع اقسام بحرانها را پشت سر گذارد و این دفعه نیز خواهد توانست جلو « ریل گذاری » زیاده خواهان را بگیرد. ولی لازم است تمام طیفهای دلسوز اورمیه، مسائل جزئی را به کنار نهاده، همچون پدرانشان ترجیح ایده¬ال را به لیست واحد با کف رای مطلوب تبدیل کنند. بلکه خاطره تاریخی فوق راهگشایی باشد تا تمام علاقمندان آذربایجانی توسعه شهر بخود آمده، تکثر سلیقه هایشان را به لیست واحد 3 نفری تبدیل کنند تا با رای قاطعی مقدرات نمایندگی شهر را به دست توانای فرزندان این خاک برسانند.
دکتر توحید ملک زاده
