ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: زلزله صبح ساعت ۰۳:۱۴ روز ۱۸ خرداد ۱۴۰۰ با بزرگی قابل تامل ۲/۴ درجه در عمق ۸ کیلومتری سرآغازی بود برای چندین زلزله بزرگ و کوچک دیگر در محدوه تبریز و مخصوصا گسل بنیادی شمال تبریز.
شهر تبریز از معدود شهرهایی است که از بخت بدش در زون گسلی ساخته شده و در حال گسترش است. طول آکتیو گسل تبریز در حدود صد کیلومتر است که با در نظر گرفتن پارامترهای دیگر تا دویست کیلومتر نیز می رسد. طویل بودن این گسل به همراه زون بودنش بر پیچیدگی مکانیزم آن افزوده است. محاسبات زلزله شناسی پریود بازگشت زلزله های بزرگ بالای ۷ ریشتر در تبریز را حداکثر دویست سال نشان می دهد. بنابراین با توجه به اینکه از آخرین زلزله بزرگ و مخربی که در سال ۱۷۸۰ میلادی در تبریز رخ داده بیش از دویست سال گذشته و با علم به شواهد و قراینی چون زلزله های بزرگ قطور، میانا- سراب، اهر ورزقان و خرد زلزله های اطراف میشو و خوی که آکتیو بودن منطقه را نشان می دهد، انتظار داریم زلزله بزرگی در منطقه تبریز رخ دهد. به نظر می آید گسل تبریز در وضعیت پرتنشی قرار دارد و تحمل فشار تکتونیکی ان در حد بالایی است که متاسفانه این امر هم به وقوع زلزله ای پرقدرت کمک خواهد کرد.
اگر طول گسل تبریز را ۱۰۰ کیلومتر در نظر بگیریم که متاسفانه قسمت عمده آن در پهنه شمالی شهر تبریز قرار دارد،انتظار وقوع زلزله حداکثر ۷.۶ درجه را خواهیم داشت.
در ماههای قبل مناطق شرق و غرب تبریز به کرات لرزیده اند. فعالیت در غرب تبریز محدوه گسلهای شمال و جنوب میشو حتی تا قوطور زنگ خطری برای این موضوع بوده است.
تنها راه خلاصی از زلزله اهمیت دادن به اصول مهندسی و علمی می باشد. بطور مستقیم معاونت عمرانی استانداری، مسکن و شهرسازی، شهرداری تبریز و نظام مهندسی متولی استحکام سازی تبریز هستند. در باره مقاومت در برابر زلزله تبریز چه کرده اند حتما به عنوان متولی پاسخگو هستند.
انجام عملیاتهای ایمنی در شریانهای حیاتی شهری، استحکام سازی لرزه ای سازه ای مسکونی، اعمال مطالعات ریزپهنه بندی لرزه ای شهر تبریز توسط شهرداری و نظام مهندسی و همچنین آگاه سازی مردم برای مشارکت در کاهش خسارات حتما می تواند از تلفات و خسارات احتمالی زلزله ها بکاهد.
۱۸ خرداد ۱۴۰۰
