ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: ترکان سه موسیقیدان برجسته به دنیای اسلام تقدیم نموده اند فارابی، صفی الدین اورموی و عبدالقادر مراغهای که دو شخص اخیر آذربایجانی اند. تاریخ مشترک دنیای اسلام غیر از این سه نام را در تئوری موسیقی قرون وسطی جهان اسلام تاکید نمی کند. این نشان از اهمیت موسیقی علمی و نه موسیقی بی محتوا در میان ترکان می باشد که برای استفاده سایر ملل به دنیا عرضه نموده اند.
موسیقی در آذربایجان به دو شیوه رشد یافت: موسیقی عاشیقی/ اوزان که توسط هنرمندانی که در اعصار مختلف به نامهای اوزان، بخشی/ باخشی و باقسی نامیده شده و در شکل اخیر به شکل عاشیق ایفای هنر می نمایند و دیگری موسیقی درباری سلاطین سلجوقی، غزنوی، ایلخانی، قره قویونلو، آق قویونلو، جلایری، صفوی، افشار و خانات آذربایجان می باشد که عمدتا بصورت نواختن دسته جمعی بود. اسناد معتبر نظیر کتب، رسائل، نقاشی ها و سیاحتنامه های مختلف حاکی از رشد موسیقی با انواع اقسام آلات موسیقی و ژانرهای مختلف موسیقی در آذربایجان و ممالک اسلامی می باشد.
از همان اوایل دوره قاجاریه تماس سیستماتیک ممالک محروسه خصوصا آذربایجان با اروپایی ها آغاز شد و ارکستر به صورت ارکستر نظامی شروع به کار نمود. اولین مارش شاهی بدون کلام را آلفرد لومر فرانسوی در سال ۱۸۷۳م /۱۲۵۲ شمسی به فرمان ناصرالدین شاه قاجار ساخت. این موسیقی همان است که بیژن ترقی در سال ۱۳۸۴ برای آن شعری سرود و به خوانندگی سالار عقیلی شد موسیقی « وطنم وطنم». این موسیقی نیز در این کنسرت به خوبی نواخته شد.
نخبه موسیقی، عُزیر حاجی بیگوف برای اولین بار موسیقی محلی آذربایجانی را کلاسیزه کرده و با تلفیق با اصول علم موسیقی شاهکارهایی چون اوپرای « کوراوغلو» « مشدی عیباد» « آرشین مال آلان» را ساخت که تا امروز هواداران فراوانی دارد.
اورمیه به عنوان یکی از خواستگاههای فرهنگ و هنر اصیل آذربایجان شب روز ۱۱ آبان ۱۴۰۲ شاهد اجرای بی نظیر ارکستر کورال موسیقی کلاسیک با سازهای بین المللی بود. در این ارکستر بیش از یکصد نفر نوازنده و سی نفر گروه کورال با تمرین بیش از چند ماهه مایه خرسندی و صدالبته تحسین مردم فرهنگدوست اورمیه گردیدند.
آهنگساز اورموی، آقای دکتر توحید عباسی به عنوان رهبر ارکستر، شخصیتی بسیار علمی، متین، مدیر، خونسرد در برابر ناملایمات با مدیریتی بسیار عالی توانست قریب دو ساعت متوالی چندین قطعه موسیقی فاخر از موسیقی جهانی، فارسی و آذربایجانی را به همشهریانش ارائه دهد. سولیستهای پیانو، ویولون، گیتار همه و همه در حد بسیار بالایی از هنر جوانان اورموی را به تماشا گذاشتند. پایان شیرین این هنرنمایی با تشویق ممتد حاضران موسیقی دوست و گلباران اعضای ارکستر همراه بود.
اما و اما…. ای کاش متولیان هنر استان از آن بودجه های کلان اختصاص داده شده برای ارکستر سمفونیک تهران، مقدار بسیار اندکی نیز برای فرزندان ما و شما خوانندگان هم درخواست می کردند تا شاید کمی از بار مادی و مخارج سنگین این اجرای کم نظیر از دوش یک موسسه هنری خصوصی به نام باربد اورمیه برداشته می شد.همشهریان عزیز آیا نمی توانیم این درخواست بسیار معقول را از متولیان هنر استانهایمان و نمایندگانمان شهرهایمان درخواست نماییم و مطالبه گر باشیم؟
