ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
شهریور ۱۳۲۰ قدرت پوشالی رضاخان درهم شکست و ارتش پوچ وی علیرغم دهه ها صرف سرمایه هنگفت در یک روز درهم شکست. ارتش رضاخانی که حتی نتوانست ۲۴ ساعت در برابر قوای روس و انگلیس مقاومت نماید نه تنها ملامت نشد بلکه شکست قاجاریه در برابر روسها که بیش از ده سال انجامید امروزه با طعنه جاهلان آریاپرست و کوروش پرست مواجه می شود. فرماندهان آن ارتش شاهنشاهی پوشالی اولین کسانی بودند که گریختند و سربازان پادگانها آخرین نفرها. مقاومت چند نفر مرزبان آذربایجانی نیز به شهادت آنها منجر شد که لازم است هر سال یادبود این قهرمانان برگزار شود.
اشغال آذربایجان توسط روسها و ضعف حکومت، طبق معمول، تحرکات عشایر را زیاد کرده و اورمیه دستخوش ناامنی گردید چرا که روسها به آنها اطمينان داده بودند که تيپ اورميه حق به کار بردن نفرات و ارابه جنگي در شهر را ندارد و با اين اطمينان عشاير مشغول شرارت بودند. با اینحال تیپ اورمیه برای نشان دادن قدرت خود هفته ای دو سه بار در مسیرهای ورودی شهر بوسیله یک گردان پیاده، یکدسته توپخانه کوهستانی و یکدسته خمپاره انداز اقدام به پیاده روی می کرد تا تلاشهای اشرار برای تصاحب اورمیه را خنثی کند.
در آن زمان اوضاع اطراف اورمیه مخصوصا محال نازلوی اورمیه ( شمال شهر) بسیار خطرناک بود تا اینکه در یکی از روزها به واحدی از ارتش به فرماندهی سرگرد هدايت اله مافي فرمانده هنگ پياده تيپ اورميه دستور داده می شود تا برای پیاده روی در مسیر محال نازلو به طرف روستای گجین آماده شود.
مافی که به سبب جسارتش در برابر اشرار، نزد اهالي اورميه محبوبيت فراوان داشت در روز چهارشنبه ۲۵ بهمن ماه ۱۳۲۳ در حالیکه هواي اورميه بسيار سرد و تقريبا ۳۰ سانتي متر برف روي زمين نشسته بود، در رأس يک واحد از تيپ اورميه براي راهپيمايي به طرف نازلو حرکت مي نمايد. اصرار افسران و سربازان برای انصراف از راهپیمایی را گوش نکرده و در جواب گفت: پس اين اسلحه براي چيست؟ با آنها مي جنگم. که متاسفانه به محض رسيدن به قريه مذکور درگیری شدید با اشرار شروع و سرگرد مافی با اصابت چهار گلوله در جا شهيد مي شود. اين حادثه نه تنها دوستان و همکاران نظامي او را، بلکه تمامي اهالي اورميه را بسیار ناراحت و نگران کرد. فردای آنروز براي تشييع جنازه مافی، شهر اورميه تعطيل و عزاي عمومي اعلام گردید. چندين هزار نفر پياده تا گورستان کنار شهر، جنازه اين افسر شريف را تشييع کردند. قبرستان محل دفن وی بعدها در ورودی شهر از سلماس تبدیل به پارک شد و « ساعات پارکی » نامیده شد با اینحال مزار وی به افتخار شجاعت وی در برابر اشرار مسلح نگه داشته شد. يکي از خيابانهاي اورميه نیر به نام اين افسر شريف «خيابان مافي» ناميده شد.
پس از ختم غائله قريه گجين، يک گروهان در قريه مزبور براي تأمين امنيت مطقه نازلو مستقر و ستون فوق الذکر شبانه به اورميه مراجعت کرد و در روز ۲۸ بهمن ماه يک گروهان از اورميه تجهيز شد تا به قريه گجين اعزام و گروهان آنجا را تعويض نمايد. اين گروهان به محض خروج از شهر اورميه و رسيدن به ارتفاعات جوودلر داغي به عده اي از عشاير مسلح که شمار آنان ۲۰۰ نفر تخمين زده مي شد برخورد مينمايد و جنگ سختي درميگيرد. فوراً دو ارابه جنگي به کمک گروهان اعزام و حمله دو گروهان با پشتيباني ارابه جنگي به ارتفاعات آغاز مي گردد و اشرار با جا گذاشتن ۲۵ کشته مجبور به فرار و تخليه ارتفاعات مزبور مي شوند.
گفتنی است: سرهنگ دوم هدایت الله مافی فرزند جعفر در سال ۱۲۸۵ متولد گردید. مافی ها دسته ای از ترکان افشار بودند که در اورمیه و سلماس بانی خیرات بوده و جوانان آنان علاقه فراوانی به امور نظامی گری داشتند. وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سال ۱۳۰۸ وارد دانشکده افسری گردید. مافی در سال ۱۳۱۰ اولین درجه نظامی خود را با عنوان ستوان دومی را اخذ و در سال ۱۳۲۴ به درجه سرهنگ دومی نايل آمد. در طول خدمت خود فرماندهی گروهان سوم هنگ ۲ تیپ و گروهان دوم هنگ ۷ مستقل گارد پیاده ، ریاست کارگزینی ستاد لشکر، فرماندهی هنگ ۴ پیاده رضائیه و معاون صفی تیپ رضائیه را در کارنامه خود دارد. بنا به نقل معمرین شهر بعلت اشغال پادگان توسط روسها، نیروهای ارتش در اقصی نقاط شهر تمرکز داشتند و نیروهای سرهنگ مافی در باغات اطراف شهر (خیابان مافی کنونی) مستقر بودند. بعدها بیاد رشادت های ایشان نام همین گذرگاه بنام خیابان مافی نام گذاری گردید
