ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: در اواخر سال(2008) کتابی به نام”بایگانی تپه شمشارا”از سوی دو محقق به نامهای “جسیفر ای دم”و “یورگن لوسئه” و بر اساس یافته کاوشهای باستان شناسان دانمارکی (1957)و گروه اعزامی به مسئولیت “عبدالقادر تکریتی”(1958.1959) منتشر شد.
در این کتاب به تفصیل در مورد “توروک” ها صحبت شده است.
کتاب شامل چند بخش از جمله محتوای کتیبه ها و تصاویر استنساخی، آوا، و معانی لوح های آشوری است که به پادشاهی “توروک”ها در آذربایجان ارسال شده و نسخه دوم آن در آرشیو آشوریان باقی مانده است.
بسیار عجیب اینکه اصل نامه ها در آذربایجان تاکنون کشف نشده اند…
نویسندگان اظهار تعجب می کنند که این نام در لوحهای سومری نیز مورد پنهان کاری واقع شده است.
این نام به صورتهای(توروکان-تورکی-توروک-توروک اوم)آمده است.
“اوم” و “اومماق” در منطقه آذربایجان با نامهای دیگر باستانی چون”اومای”انا و “اومان منده”دیده شده بود و در زبان ترکی به مفهوم امید داشتن است.
نام پادشاه در یک لوحه “توروک تی(دی)”آمده است.
در چند مورد نام این پادشاهی به صورت “توروک لو”و “توروک مش”آمده است که در زبان ترکی پسوند منسوبیت هستند.
در مورد “مش”در افسانه “بیلگه مش” توضیح داده ام.
پادشاهی ” توروکوم” پنج تا سه هزار و پانصد سال پیش در آذربایجان تداوم داشت و پادشاهی های”لولو بیگ”و گاهی”قوت اوم”را نیز شامل می شد.
این پادشاهی با پادشاهان آشور دارای مکاتبات مداوم بودند.
این اقوام بعد از اینکه سومریان(کنگر ها)سرزمین خود را ترک کردند به نام کنگر (قانقر.کانگر.کینگیر.قوت)در منابع مختلف دیده می شود.
به عقیده این محققین و بر اساس مراجعه به نظریات متعددی که در این کتاب آورده اند “توروک” ها یک گروه زبانی و قومی التصاقی زبان و در پیوند با حوریان بودند.
نویسندگان کتاب معتقدند کشفیات حسنلو وتپه دینخواه سرفصل جدیدی برای کشف ارتباط بین النهرین و آذربایجان گشوده است. چیزی که در یکسال اخیر در این پیج به کرات آن را فریاد زده ام.
