ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: همه می‌دانیم که تیم فوتبال تراختور، تنها برای شهر تبریز نیست، بلکه این تیم متعلق به کل آذربایجان و تورکان ایران است و میلیون ها هوادار عاشق دارد. اما این روزها چه در داخل و چه در خارج از مستطیل سبزِ ورزش، حال و روز خوشی ندارد؛ و این مساله موجب نگرانی عمیق میلیون ها هوادارِ پرشورِ محبوب ترین تیم آسیا گردیده است. اوج و یا افول، موفقیت و یا شکست و تشکیل و یا انحلال یک تیم و یا یک باشگاه ورزشی مساله‌ی خیلی عجیب و نامتعارفی نیست، اما وقتی ساختارهای ورزشی، کارکردهای غیر از ورزش پیدا می کنند مساله کمی متفاوت می شود و مساله دیگر تنها صعود و یا سقوط یک تیم نیست.!
در میان ورزشی ها بسیار شنیده می شود که در ایران آنقدر که از فیفا ترسیده می‌شود، نگرانی از طرف شورای امنیت سازمان ملل احساس نمی‌گردد، این جمله خود به تنهایی گویای این حقیقت است که بر خلاف شعارها، توصیه ها و مناطق دیگر جهان، ورزش و علی الخصوص فوتبال در ایران بیشتر از آنچه که ورزشی باشد، سیاسی است و نمادهای ورزشی در کنار ورزش، کارکردهای فرهنگی – اجتماعی دیگری نیز برعهده دارند.! تیم تراختور هم امروزه تنها یک تیم فوتبال نیست و کارکردی صرفا ورزشی ندارد، و این همان نکته مهمی است که دست های معروف پشت پرده که در پشت صحنه تراژدی حذف یکی از بزرگترین سرمایه های مادی و معنوی این کشور را مدیریت می‌کنند به آن آگاه بوده و در کارگردانی ها، طراحی ها و برنامه نویسی های خود به آن توجه دارند.
نام و نماد این تیم ورزشی، به سمبلی از حضور مردمی در برابر خواست حکومتی و سکوهای این باشگاه فرهنگی به تریبونی برای بیان اعتراض ها، خواسته ها و بغض های فروخورده تبدیل شده است. در غیاب احزاب سیاسی فعال، رسانه های آزاد و تریبون های رسمی برای گفت و شنود میان حاکمیت و مردم، این تیم خود به تنهایی سنگینی همه‌ی این نداشته ها سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را بر دوش می‌کشد و تلاش می‌کند تا صدای ملت را به دولت برساند و فاصله ها را در بین حاکمیت و بدنه اجتماعی کشور کوتاه نموده و دل ها را به یکدیگر نزدیک تر نماید.! حاکمیت مسئول است تا صدای ملت را بشنود و باید بداند که خاموش کردن تریبون ها و حذف سخنگوها و بلندگو ها، صداها را از بین نمی‌برد بلکه به فریادهای بلند تبدیل می‌کند.
تلاش سازمان یافته و پنهان برای حذف این تیم، بی توجه ای و نادیده گرفتن کارکردهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن و بی اعتنایی به خواسته ها و اعتراضات طرفداران بی شمار این تیم، نتیجه ای جز عمیق تر شدن فاصله های اجتماعی در جامعه، تشدید سرخوردگی عمومی و بحرانی تر شدن تنش های سیاسی و شکاف‌های قومی موجود، نخواهد داشت.! چرا که به آسانی می توان یک نام را از یک لیست پاک کرد، ولی خاطره‌ی آن از ذهن ها و یاد آن از دل ها و حسرت آن از فکرها، هرگز پاک شدنی نیست.! تیم تراختور آذربایجان نیز یک دریچه برای تنفس است، تریبون مطالبات مدنی کل تورکان کشور و آذربایجان است؛ حال بستن این دریچه، یعنی استقبال از مرگ…!
(انتشار مقالات به عنوان تایید نظر مؤلف از سوی گادتب نمی باشد)
