سولماز بیات: آش همان است و کشک همان؛ فقط کاسه عوض شده است

گادتب: بعد از انقلاب اسلامی و سقوط رژیم منفور و منحوس پهلویان، انتظار اقوام و ملل  در کشور باصطلاح ایران که کثیرالمله است، براین بود که عملکرد و رفتار مسئولان کاملا متفاوت و متمایز از رژیم نجس پهلویان و اتاق فکر فراماسونری آن باشد؛ البته طی هشت سال جنگ ایران و عراق بنا به دلایلی از جمله نیاز مسئولان  مملکت به حضور مردم در جبهه و جنگ  این تمایز و تفاوت در قول و فعل و عمل مسئولان قابل مشاهده بود منتهی بعد از اتمام جنگ و عبور خر مسئولین از پل بحران ها و مشکلات و جنگ، در بر همان پاشنه قبل چرخید.

یکی از وجوه اشتراک مسئولان مملکت با رژیم پهلویان، سیاست ادغام فرهنگ و زبان و هویت ملل ترک و عرب در قالبی جدید و جعلی به نام فارس و فارسی می باشد( فارسی سازی ایران)؛ مساله ای که در زمان مزدور انگلیسی ها در ایران یعنی رضاپالانی و جیره خوار آمریکائی_انگلیسی (محمدرضا پهلوی) نیز به کرات دیده می شد.

رژیم شاه برای بلا اثر گذاشتن مبارزات ملی با تمام قوا سعی داشت تمام خصوصیات ملی ملل ایران را – پیوستگی اراضی، زبان، خصوصیات اقتصادی مدنی و عادت و غیره را به اسرع وقت از راههای مختلف از بین ببرد. در بین این خصوصیات ملی، ارتجاع بمسئله زبان اهمیت مخصوصی قائل است. در کار  تشکیل سپاه دانش و اعزام 8660 نفر معلم( افسر وظیفه) به دهات و شدت مبارزه بیسوادی در ایران، باسواد کردن مردم و یا منافع مردم منظور نیست. بلکه برای این است که ملل غیر فارس زبان، فارسی را یاد بگیرند. بمرور زمان ملل غیر فارس در زبان فارسی ادغام شود و یا اقلا دو زبانه گردند. آیا در سیاست (خارجی و داخلی) ، ارتجاع توفیق خواهد یافت یا خیر؟ مرور زمان نشان خواهد داد. .(پناهیان،1351، جلد اول:33)

در مانیفست و طرح برنامه و اساسنامه حزب تودۀ ایران مصوب پلنوم هفتم و کنفرانس وحدت مهرماه سال 1339(صص 7-8) چنین آمده است:”سیاست اداری موجود رژیم ایران بر تحلیل و ادغام روزافزون اقلیتها مبتنی است. محققین و نویسندگان ارتجاعی داخل و خارجی سعی دارند موضوع کثیرالملله بودن ایران را پرده پوشی نموده و اقلیت ها و خصوصیات ملی آنها را در خصوصیات ملی فارس حل نمایند…برای مبارزه با این رویه سیاسی حیله گرانه و خطرناک بر احزاب سیاسی مترقی و ضد استعمار است که در راه تحقق و تجسم بخشیدن و بالاخره تفکیک خصوصیات ملی خلقهای ایران از نظر علمی قیام و اقدام نمایند.«.(پناهیان،1351، جلد اول:35)

وجود و حضور فرقه ی انحرافی پان ایرانیست ها با آن تفکرات ضد اسلامی در قالب (ترک ستیزی و عرب ستیزی) از صدر دولت ها تا ذیل جمهوری اسلامی  همه و همه نشانگر تدوام همان تفکرات و اندیشه های شونیستی و راسیستی پهلویان در ایران می باشد که انسان را به یاد این مثل معروف می اندازد که:” آش همان است و کشک همان، فقط کاسه عوض شده است.”

منبع:

پناهیان، محمود، فرهنگ جغرافیائی ملی ترکان ایران زمین،مردادماه 1351