سولماز بیات: مسلح شدن به قدرت سیاسی و فرهنگی؛ لازمه تقویت قدرت نرم زبان مادری

گادتب: قدرت نرم مأخوذ از زبان مادری یکی از مؤلفه های قدرت سیاسی، فرهنگی و اجتماعی هر ملت و دولتی محسوب می شود به گونه ای که اگر زبانی قدرت نرم خود را از دست بدهد یعنی یک تقویم، یک ایدئولوژی، یک تاریخ، ادبیات و فرهنگ و در نهایت هویت آن ملت از بین می‌رود.

فیلسوفان می‌گویند هراندازه زبان شما عمیق‌تر شود، تفکرتان عمیق‌تر خواهد شد. زمانی که شاخصه های زبان مادری و عناصر داخلی و خارجی آن در زندگی شما کمرنگ و سطحی شد، تفکر و تأمل افراد جامعه و به تبع آن سطح هویت طلبی و غیرت به زبان مادری نیز تنزل پیدا نموده و سطحی می‌شود.

اگر موضوع بی توجهی به زبان مادری را در تمام عرصه های معنوی و فرهنگی و هویتی جامعه و محیط پیرامون خود بسط دهیم، می‌توانیم بگوییم هر اندازه که زبان مادری ما سطحی تر شود قطعا موسیقی در آن جامعه نیز سطحی می‌شود، روابط عاطفی و فرهنگی، ارتباطات خانوادگی و اجتماعی، سیاست، دین و اعتقادات مذهبی، اقتصاد و همه‌چیز جامعه در این پروسه تحت‌الشعاع مساله زبان قرار می‌گیرد.

زبان مادری دقیقا همان اکسیژن هست، ما زمانی متوجه کثیفی هوا و آلودگی اکسیژن می شویم که به سرفه بیفتیم آنوقت تازه متوجه می شویم که هوا آلوده هست. تفکر آلوده هست. روشنفکران و هویت طلبان یک ملت و قوم قبل از آلودگی هوای زبان مادری،  هشدار می دهند. برخی ها بعد از آلودگی هوای زبان، متوجه می شوند ولی متأسفانه عده ای بر اثر اصرار بر حماقت و تداوم جهالت ممکن هست تا آخر عمرشان متوجه آلودگی هوای زبان مادری خودشان نشوند یعنی تا ابدالدهر در جهل مرکب بمانند که بمانند.

برای تقویت قدرت نرم زبان مادری قبل از هر چیزی باید آن را مسلح به قدرت سیاسی نمود. تجربه ی تاریخی_سیاسی ملل و اقوام ثابت کرده است اگر زبانی، پشتش به دولت و اهرم های سیاسی،اقتصادی،نظامی،فرهنگی و دینی آن گرم باشد. تبدیل به یک زبان غالب می شود دقیقا همین اتفاق برای زبان دری افتاده است زبانی که یکصد سال است در سایه حمایت دولتی به زبان حاکم و مسلط تبدیل شده است هرچند که این زبان از لحاظ قدرت ذاتی، استعداد باطنی،قدرت تاریخی-سیاسی، از منظر استحکام و قدرت درونی به اندازه یک دهم لسان های سماوی( عربی و ترکی) هم نیست ولی به مدد دولت ها و در سایه حماقت و #مزدوری_و_خیانت_مانقورت ها، برای مردمان #ممالک_محبوسه جغرافیای موسوم به ایران فعلا شاخ و شونه می کشد.

زمانی که زبانی حمایت و پشتوانه ی حاکمیتی و دولتی نداشته باشد برای حفظ و تقویت زبان مادری باید سقف را شکافت و طرحی نو در انداخت؛ خوشبختانه زبان ترکی سیستم خودتقویتی را در بطن و متن خود دارد. خوشبختانه زبان ترکی قدرت تاریخی و غرور باستانی خود را کماکان در رگ ها و مغز استخوان های خود حفظ کرده است کافیست ترکان جغرافیای موسوم به ایران همتی نموده و سقف کاذب و پوسیده پانفارس ها را بشکافند و به دامن زبان مادری و گنجینه ی هویت ملی و تاریخ پرافتخار خود رجعت کنند آنوقت مسلح به قدرت سیاسی و فرهنگی نیز خواهند شد ان شاء الله

سولماز بیات ( دانشجوی دکترای زبان و ادبیات عرب )