ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: نامه اى از داخل، از اهواز به قلم آقاى عبدالمجيد الهامى: “رمز سرکوب”
اعتراضات آبادان از همان روز و شب واقعه فروپاشی ساختمانهای متروپل شروع شد. متعاقب آن مردم به دادن شعارهای اعتراضی خود اقدام نمودند. این شعارهای مطالبه محورخواه، حکومت و مُسئولان را به چالش و جوابگوی خواستند. این اعتراضات و تظاهرات قصد آن داشتند تا مسئولان را از تمام مشکلات این واقعه را اعلام نمایند و تمام دست اندرکاران را به محاکمه بکشاند.
در طی این تظاهرات به مدت سه روز مردم به طور مسالمت آمیز خواستها و مطالبات خویش را فریاد برآوردند. حکومت هم تا این مدت بهانه ای برای سرکوب آن نداشت و با سیاست کج دار و مریض با آن مقابله و مواجه نمود. اما چه اتفاقی افتاد که این تظاهرات به یکباره کم رنگ شد و به پایان رسید.
دلیل این امر یک مسئله بود فرا و سردادن شعار رضاشاه روحت شاد و مرگ بر خامنه ای بود. بطور واضح بگویم این دو شعار که بارهای بار در اعتراضات مردمی سر داده شدند. مرکز و منشا این شعارها حکومت است که دستاویزی برای سرکوبگران حکومتی است تا اعتراضات مردم را سرکوب کنند.
از همان روزی که این شعارها بخصوص رضاشاه روحت شاد سر داده شد مردم دست از اعتراض برداشتند. بخصوص موقعی که حکومت به سرکوب شدید دست زد که این شعار حکومت ساخته عامل آن بود.
از طرفی پایه و اساس اعتراضات مردم خوزستان بخصوص آبادان مردم عرب بودند. از لحاظ تاریخی هم با توجه به سابقه و پیشینه نظام پهلوی در برخورد با مردم عرب از ابتدای سلطنت خود داشت یک کینه تاریخی از سلطنت داشتند. انها فطرتا نمی توانند حامی یا خواست حکومت و نظام پهلوی را داشته باشند
پس این شعار که بین مردم آبادان سر داده شد شعار مردم نبود که حال پهلوی چی ها وشخص رضا پهلوی داعیه مردم خوزستان را داشته باشند. مردم عرب خوزستان نظام پهلوی را دشمن خود می دانند. بنابرین این شعار خواست و مصدر آن مردم منطقه نیست بلکه مصدر آن خود حکومت آخوندی است.
تعطیل و ختم اعتراضات و برگشت مردم از کف خیابان به خانه دقیقا از برآمدن شعار رضا شاه روحت شاد شروع شد که حکومت آن را سرداد. مردم خوزستان هیچگونه مراوده و علقی با خاندان پهلوی نداشته است که عامل و مصدر این شعار در تظاهرات خود باشد. بنابرین این شعار عامل خاموشی و رمز سرکوب اعتراضات مردمی بود که حکومت آن را برای کنترل تظاهرات بکار برد.
