ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: اولو تانری نین آدی ایله
بویوک آزربایجان تورک میللتی
چنانکه آگاهید هیچ ملتی در تاریخ سراغ نداریم که در دوران حیات اجتماعی و سیاسی خود صفحاتی از شکست را تجربه نکرده باشد.
اما تنها، مللی امروز در حال بقا هستند که از شکستها پلی برای پیروزی ساخته اند و این پل‌ها ساخته نشد مگر با واکاوی علل شکست.
متاسفانه به رغم تمامی تلاشهای شبانه روزی برخی از دلسوزان خاک و هویت آزربایجان در زیر بدترین و ناجوانمردانه ترین هجمه ها هم از سوی دشمن و هم از سوی خودی نمایان خطرناکتر از دشمن، ضربه سهمگینی بر پیکر زخم خورده آزربایجان وارد آمد، ضربه ای که هرچند به شکست مقطعی، اما به گستاخی مهاجران متوهم منجر خواهد شد.
شکستی که نه فقط به خاطر آمادگی و برنامه ریزی دشمنان این ملت( راسیسم حکومتی، تروریسم کوردی و…) بر ما تحمیل شد بلکه یکی از عوامل اصلی آن خودمان بودیم و هستیم.
آری، مایی که به عنوان فعالین حرکت ملی آزربایجان هر کدام به گونه ای مقصریم، مایی که تنها راه نجات این ملت از دست شوونیزم فارس و هجوم کوردی در غرب آزربایجان را تشخیص دادیم اما انجام ندادیم و آن نبود جز بالابردن شعور و آگاهی ملی ملتی که با از دست دان آن به توده‌ای بی دفاع تبدیل شده است، طبیعیست ملتی که شعور ملی کافی نداشته باشد نه تعصب خاک خواهد داشت و نه اهمیتی به هویت خود خواهد داد.
شعور ملی‌ای که از کوچکترین دستاوردهای آن در همین انتخابات غرب آزربایجان، میتوانست به میدان آوردن اهالی در پای صندوقهای رای برای صیانت از کیان شهر و سرزمین خود باشد و اگر در میان کاندیداهای تورک متعدد آن شهرها، شعور ملی وجود داشت، به نفع منافع ملی کنار می‌کشیدند تا با پخش و پراکندگی آرا فاجعه‌ای ملی در این ابعاد رقم نمی‌خورد.
و در این مورد بسیار اساسی همه ما مقصریم چه آنانکه جسارت مبارزه واقعی را نداشتند، چه آنانکه این حرکت را برای خود محل جاه طلبی های توهم آمیز قراردادند و چه آنانکه از جریانهای سیاسی تاریخ مصرف گذشته وارد این حرکت شده اند و به غیر از منافع شخصی و گروهی خود هیچ نه اندیشیدند…
اما باید به میدان آمد باید تکانی داد، تکانی همانند زلزله ای ویرانگر برای اردوگاه بی‌اخلاقی‌ها، قدرت طلبی های افسار گسیخته که از شخصیتهای ضعیف و جاه‌طلب نشات می گیرد و منجر به خاک فروشی میشود، زد و بندهای آنچنانی که به نام این ملت برای نام و نان در جریان است و…
تا بر روی این ویرانه بناهایی از جنس صداقت و از خودگذشتگی، شرافت ملی، وطن پرستی و آگاهی ملی برپا نمود.
سالها سکوت کرده ام، آماج بدترین تهمت‌ها و افتراها قرار گرفته‌ام، مورد تهدید و فحاشی لمپن‌های اجیر شده در داخل و خارج قرار گرفته‌ام، اما به نام آزربایجان و به خاطر مصالح و منافع ملی این ملت تحت ستم سکوت کرده‌ام، به امید آنکه تاریخ مصرف این عاملین و خودباختگان تمام خواهد شد، اما نه تنها تمام نشد بلکه روز به روز در سایه مدیریت عوامل حکومتی، در حال تکثیر در خارج و داخل هستند و ضربات خود را در بزنگاه‌های حساس بر منافع ملی آزربایجان وارد میکنند که آخرین مورد تقدیم نمودن غرب آزربایجان(فعالین غرب آزربایجان توسط فعال نمایان مجازی آنچنان تحت هجمه‌ها، فحاشی‌ها، تهمت و افتراها قرار گرفتند و جو را چنان سنگین نمودند که حتی آنانکه میدانستد باید در میدان حضور داشته باشند و جلوی زیاده خواهی های اکراد مهاجر را بگیرند جرات به میدان آمدن نیافتند و عملا موتور محرکه غرب آزربایجان یعنی فعالین ملی را خنثی نمودند) به مهمانان ناخوانده، که اینک تلاش دارند توهمات رویایی خود را به مدد خودی‌های نادان و خود باخته به واقعیت تبدیل نموده و ادعاهای کاذب ارضی خود را مستند نمایند تا بتوانند در مجامع بین المللی در بوق و کرنا بدمند تا بتوانند بر واقعیت مهاجر بودن خود در آزربایجان سرپوش نهند.
سطور بالا مقدمه ای بود برای چند جمله ذیل:
در فرصتی مناسب و در آینده‌ای نه چندان دور، علل شکست امروزمان را آسیب شناسی کرده و بی پرده به محضر ملت و فعالین ملی آزربایجان خواهم رساند.
در این واکاوی مسائل، حقایقی در ارتباط با ضعف ها وکاستی ها، خیانت برخی افراد و گروههای منسوب به حرکت ملی را از دیدگاه خویش بیان نموده و قضاوت را به ملت آگاه آزربایجان و فعالین صادق آن محول خواهم نمود.
عباس لیسانی
