ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، انتخاب دینیجیر یی‌لامونژانگ، اسکی‌باز اویغور به عنوان حمل‌کننده مشعل المپیک در مراسم افتتاحیه المپیک، مورد انتقاد شدید نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است. فعالان حقوق بشر این اقدام را «تبلیغاتی» دانسته و محکوم کرده‌اند.
دینیجیر یی‌لامونژانگ، اسکی‌باز ۲۰ ساله و عضو کاروان ورزشکاران چین در بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۲۲، تا پیش از مراسم افتتاحیه المپیک، ورزشکار ناآشنایی در عرصه رشته تخصصی خود، اسکی صحرانوردی، بود.
اما حضور او به عنوان حمل‌کننده مشعل المپیک، توجه ویژه جامعه بین‌المللی را ناگهان به این ورزشکار جوان جلب کرده است.
دینیجیر یی‌لامونژانگ اهل قوم ایغورها در چین است. سرکوب و تبعض تورک های اویغور توسط حکومت چین در منطقه سین‌کیانگ، یکی از علل تحریم دیپلماتیک المپیک زمستانی چین از سوی ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، کانادا، ژاپن، دانمارک، لیتوانی، استونی، بلژیک، نیوزیلند و استرالیا بوده است.
حال انتخاب یک ورزشکار اویغور در نقش حمل‌کننده مشعل المپیک در مراسم افتتاحیه از سوی برگزارکنندگان بازی‌ها، انتقاد شدید فعالان حقوق بشر را برانگیخته است. آنها این عملکرد را اقدامی «تبلیغاتی» دانسته‌اند.
زومرتای ارکین، عضو کنگره جهانی اویغورها در توییتر اظهار داشته است: «کمیته بین‌المللی المپیک مدعی است که بازی‌های المپیک غیر سیاسی هستند. اما این اقدام، سیاسی‌ترین حرکتی است که این نهاد جهانی می‌توانست انجام دهد.»
یاکیو وانگ از سازمان دیده‌بان حقوق بشر نیز می‌گوید: «چین با این اقدام به بقیه جهان اظهار بی‌احترامی شدیدی کرده است.» این فعال حقوق بشر ضمن اشاره به حضور دبیر کل سازمان ملل متحده، آنتونیو گوترش، در مراسم افتتاحیه المپیک ۲۰۲۲ پکن همچنین خاطرنشان می‌کند: «امیدوارم این مقامات بین‌المللی که به پکن آمده‌اند در این مورد فکر کنند که تاریخ حضور آنها در این مراسم را چگونه قضاوت خواهد کرد.»
اما از سوی دیگر مارک آدامز، سخنگوی کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) تصریح می‌کند: «دینیجیر یی‌لامونژانگ یک ورزشکار المپیکی است و در این رقابت‌ها شرکت می‌کند. او کاملا واجد شرایط حمل مشعل المپیک بوده است.»
بر اساس برآوردهای فعالان حقوق بشر، صدها هزار اویغور در سین‌کیانگ، به طور خودسرانه در اردوگاه‌ها مورد آزار، سرکوب و تبعیض از سوی حکومت چین قرار گرفته‌اند. اما مقامات چینی این اردوگاه‌ها را به عنوان «آموزشگاه‌های تحصیلاتی» توصیف کرده‌اند.
