گادتب: اولینبار که چاپ یک ستون سفید، در اعتراض به سانسور، انجام گرفت مربوط به صدودهسال پیش بود که نشریه «وُمن وُتر» در صفحه دوم خود به خاطر مقاله ضد جنگ خود، برای فرار از تعقیب قضایی، مجبور به پناه بردن به ستون سفید اعتراضی شد.
چند روز پیش کانون فرهنگی خطائی دانشگاه محقق اردبیلی اقدام به برگزاری کارگاه آموزش زبان تورکی کرده بود و در این راستا بنری را طراحی کرده بودند که در بخشی از آن یک جمله تورکی گنجانده بودند با این عنوان: «آناما اوخشارلیغیمدیر، آنا دیلیم».
این یک جمله تورکی، به مذاق ایادی فاشیسم ایرانشهری در دانشگاه محقق اردبیلی خوش نیامده و طرح مذکور را رد کرده بودند.
در واکنش به این اقدام، دانشجویان معترض به سانسور، بنری سفید و خالی از هر گونه طرح یا نوشته را در محوطه دانشگاه نصب کردند. این حرکت، بهعنوان نمادی از اعتراض به محدودیتها و سانسور تلقی شده و در واقع کارکرد ستون سفید اعتراضی روزنامههای معترض را داشته است.
باز هم تا اینجا موضوع، چندان هم غیرقابل هضم نیست و بارها از این اتفاقات در آزربایجان رخ داده؛ جای جالب ماجرا این است که همان بنر سفید را هم مسئولین دانشگاه محقق اردبیلی تاب نیاورده و کلا بنر را از سطح دانشگاه حذف کردهاند!
اگر این عمل در دانشگاه اصفهان اتفاق میافتاد، شاید چندان دانشجویان را رنج نمیداد اما اینجا، در اردبیل، در بطنِ آزربایجان، عدهای که گماشتگان فاشیسم هستند، ما را در وطن خویش، به رنج غربت دچار کردهاند. این حرکت زشت و غیرقابل بخشش مسئولان دانشگاه محقق اردبیلی و عدم تلاش مسئولان دانشگاه تبریز، برای جذب استاد زبان تورکی، نشان میدهد که «آغاجی اوز ایچیندن قورد یئیهر».