گادتب: در سال هزار و سیصد و نه به دستور رضاخان تدریس زبان فارسی در سراسر کشور اجباری و از تحصیل به زبان ترکی که توسط دانشمند شهیر “میرزا حسن رشدیه” از زمان ناصر الدین شاه با کتاب”وطن یولی”جاری بود، جلو گیری شد.
دکتر پرویز ناتل خانلری رئیس فرهنگستان پهلوی در راستای میسیون پان فارسیستی در کتاب زبانشناسی و زبان فارسی از زبانهای رایج در ایران مثل کلدانی و پشتو و بنی اسرائیلی و سمنانی و بروجردی در ایران نام برد ولی از زبان اکثریت مردم ایران یعنی ترکی آذربایجانی و ترکمنی و زبان عربی که بیشتر مردم خوزستان و سواحل جنوب به آن صحبت می کردند اسمی به میان نیاورد و در یک رازداری احمقانه آن را پنهان کرد و در کتب بعدی نیز چنین رویکردی در دستور کار میسیون پهلوی قرار گرفت
منابع:
-کتاب جغرافیای عمومی.دوره رضا شاه.صص ۲۵۱-۲۵۲
-کثرت قومی و هویت ملی ایرانیان.دکتر ضیا صدر ص ۹۵
-نشریه نوید آذربایجان شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۸۱ شماره های ۲۸۴ و ۲۸۶ مقاله مرحوم صمد سرداری نیا
-ترکان و بررسی تاریخ،زبان و هویت آنها در ایران.حسن راشدی.اندیشه نو صص ۲۳.۲۴.۲۵.
دکتر رحیم آک بایراک (رحیم بقال اصغری)