ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: محمدصادق معتمدیان، استاندار آذربایجان غربی، در گفت‌وگو با رسانه‌ها اعلام کرد، پس از اعتراض اهالی قاراقیشلاق به ساخت کارخانه کربنات سدیم در مراتع این روستا، «سرمایه‌گذار کارخانه پا پس کشید.»
به گزارش “صفحه اطلاع‌رسانی عباس لسانی”، محمدصادق معتمدیان در دومین نشست خبری‌اش پس از انتصاب به استانداری آذربایجان غربی، روز شنبه ۱۴ بهمن، در جمع شماری از رسانه‌های محلی این استان، درباره سرانجام کلنگ‌زنی پرحاشیه کارخانه کربنات سدیم در قارا قیشلاق گفت: «مدت‌ها تلاش کردیم یک سرمایه‌گذار آوردیم تا در منطقه تحول ایجاد کنیم که اعتراض کردند، اعمال قانون شد؛ اما الان سرمایه‌گذار پا پس کشیده است.»
معتمدیان در این نشست خبری در حالی عدم دریافت مجوز ساخت کارخانه کربنات سدیم از سازمان محیط زیست و اداره کل منابع طبیعی را تکذیب کرد که پیش‌تر مدیرکل محیط زیست آذربایجان غربی از دریافت استعلام‌های زیست‌محیطی و صدور مجوز برای این کارخانه ابراز بی‌اطلاعی کرده بود و منابع طبیعی این استان نیز در این ارتباط گفته بود: «به ما مربوط نیست.»
استاندار غیربومی آذربایجان غربی در این جلسه، -با لحنی توهین‌آمیز- اعتراضات فعالان محیط زیست و اهالی روستای قارا قیشلاق به آسیب‌های زیست‌محیطی احتمالی ساخت کارخانه جدید کاوه سودا را «زیاده‌خواهی» نامید و گفت: «مساله زیاده‌خواهی است، یکسری افراد نادان و جاهل ذهن مردم را خراب می‌کنند و اطلاعات غلط می‌دهند.»
محمدصادق معتمدی یکی از چهره‌های امنیتی جمهوری اسلامی است. او پیش‌تر همزمان با استانداری خراسان رابط مستقیم حاکمیت با طالبان بود. معتمدی پس انتصاب به استانداری آذربایجان غربی نیز روابط نزدیکی با جریان‌های نزدیک به احزاب مسلح کورد و قاچاقچیان مواد مخدر مانند ناجی شریفی زیندشتی ایجاد کرده است. این مقام دولتی که اکنون به سمت «دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه اورمیه» نیز منصوب شده، در نشست خبری روز شنبه در پاسخ به سوال خبرنگاران محلی، مبنی بر «نگرانی مردم از اختصاص حقابه دریاچه اورمیه و کشاورزی از سد زولا به کارخانه سدیم کربنات» ادعا کرد: «حرف بی‌ربطی می‌زنند، مگر می‌شود حقابه دریاچه اورمیه به کارخانه اختصاص یابد.»
معتمدیان درحالی ادعا کرد که آب مورد نیاز کارخانه از محل سد زولا و حق‌آبه دریاچه اورمیه تامین نخواهد شد که پیش‌تر «ذبیح‌اله کاظمی اطهر»، فرماندار سلماس، همزمان با اعتراضات اهالی روستای قارا قشلاق در مصاحبه با رسانه‌ها گفته بود: «بخشی از آب مورد نیاز این کارخانه، از سد زولا تامین خواهد شد.» سد زولا، در ۱۵ کیلومتری شمال سلماس و بر روی رودی به همین نام ساخته شده است. سد زولا یکی از ده‌ها سدی است که مانع از سرازیر شدن آب به دریاچه اورمیه می‌شود و وزارت نیرو از طریق این سد و سدهای مشابه از پرداخت حق‌آبه به دریاچه اورمیه خودداری می‌کند.
روز ۱۹دی۱۴۰۲، اهالی روستای قارا قیشلاق، در اعتراض به تاسیس کارخانه جدید شرکت کاوه سودا در حدِ فاصلِ این روستا و دریاچه اورمیه، برای سومین بار از آغاز دی‌ماه سال جاری دست به تجمعی مسالمتآمیز زدند تا نگرانی خود درباره آلایندگی‌های زیست‌محیطی این کارخانه را به گوش مسئولان برسانند. با این وجود نیروهای امنیتی و انتظامی شهرستان سلماس با بازداشت گسترده شهروندان، شلیک گلوله‌های ساچمه‌ای و گاز اشک‌آور، تجمع مسالمتآمیز اهالی این روستا که با مشارکت فعال زنان برگزار شد را به خشونت کشیدند.
فعالین ملی مدنی آذربایجانی با انتشار مطالبی در فضای مجازی و توزیع گسترده تراکت و بنر در شهرهای مختلف همراهی شان با مطالبات اهالی قره قشلاق را اعلام کردند و انجمن دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجانی در ایران (آداپ) و جمعیت حقوق بشر آذربایجان – ارک با صدور بیانیه‌های جداگانه ای سرکوب معترضان در روستای قره قشلاق شهرستان سلماس استان آذربایجان غربی را محکوم کرده بودند.
همچنین عباس لسانی زندانی سیاسی سابق و فعال حرکت ملی آذربایجانی ۲۱ دی ۱۴۰۲، با انتشار ویدیویی، در خصوص وقایع اخیر روستای قره قشلاق سلماس با اعتراض به سرکوب اهالی #قره_قشلاق با اعلام اینکه « قلب آذربایجان جنوبی در قره قشلاق می تپد.» خبر داده بود در صورت عدم آزادی دستگیرشدگان و تن ندادن به خواست مردم منطقه بااعلام قبلی درخیابانهای یکی ازشهرها دست به تحصن خواهد زد.
هرچند جمهوری اسلامی تحت فشار اعتراضات فعالین ملی و افکار عمومی آذربایجانی‌ها، ناگزیر به آزادی روستاییان بازداشتی شده و انصراف دست اندرکاران این کارخانه را اعلام نموده است اما کماکان نگرانی‌ها درباره احتمال تاسیس کارخانه کاوه سودا در قارا قیشلاق وجود دارد؛ کارخانه‌ای که می‌تواند مشابه کارخانه کاوه سودای مراغه، با برداشت غیراصولی نمک از دریاچه اورمیه به بستر این پارک ملی آسیب بزند، با تخلیه
پساب‌های آلوده کارخانه در دریاجه اورمیه آلودگی های زیست محیطی وسیعی را به بار آورد و با مصرف حق آبه دریاچه و دست اندازی به آبهای زیرزمینی، بحران آب در غرب آذربایجان را تشدید کند.
