ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گاد تب: طبق گزارش منتشر شده در تلگرام شهرخبر ملکان، غفار اکبری، اهل روستای یولقونلوی شهرستان ملکان، پس از بازداشت به اتهام قتل، تحت شکنجه شدید در بازداشتگاه پلیس آگاهی جان باخت. این متهم که در سلامت کامل بازداشت شده بود، پس از سه هفته تحمل شرایط سخت شامل شکنجه‌های جسمانی مانند کشیدن ناخن، شکستن دست و پا، و بی‌توجهی به خدمات درمانی، در شرایط وخیمی به زندان مراغه منتقل شد. در ادامه، بدون دسترسی به وکیل یا امکان تماس با خانواده، به دلیل وخامت حال به بیمارستان سینای مراغه منتقل گردید و در نهایت جان باخت.
تحلیل حقوقی و بین‌المللی
این واقعه از جنبه‌های مختلف، مغایر قوانین حقوق بشری و کنوانسیون‌های بین‌المللی است:
1. نقض اصل منع شکنجه:
مطابق کنوانسیون منع شکنجه سازمان ملل (1984) که ایران نیز عضو آن است، اعمال هر گونه شکنجه یا رفتار غیرانسانی علیه افراد بازداشت‌شده به شدت ممنوع است. این اصول در ماده 7 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی نیز مورد تأکید قرار گرفته است.
2. حق برخورداری از دادرسی عادلانه:
محرومیت متهم از دسترسی به وکیل و نگهداری در سلول انفرادی، مغایر با ماده 14 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و ماده 35 قانون اساسی جمهوری اسلامی است که به صراحت بر حق دسترسی متهم به وکیل و برخورداری از دادرسی منصفانه تأکید دارد.
3. حق برخورداری از خدمات درمانی:
بر اساس قوانین ایران و همچنین استانداردهای بین‌المللی حقوق زندانیان (مانند قوانین نلسون ماندلا)، متهمان بازداشت‌شده باید به خدمات درمانی مناسب دسترسی داشته باشند. بی‌توجهی به وضعیت جسمانی این متهم، نقض آشکار این حق است.
4. نقض اصل کرامت انسانی:
طبق ماده 39 قانون اساسی ایران، هتک حرمت و حیثیت افراد در هر مرحله‌ای از بازداشت ممنوع است. همچنین، ماده 570 قانون مجازات اسلامی تأکید دارد که هر گونه رفتار ناقض حقوق افراد بازداشت‌شده باید مورد پیگرد قانونی قرار گیرد.
