گادتب: کلمه «آباد» هیچ ربطی به آب و آبادانی ندارد و دگرگون شده ی کلمه «اوبا» می باشد.
تورکان عدد نه را مقدس و آخرین عدد یک رقمی و مجموعه ثابت یک رقمی می دانستند. تورکها نه نفر را یک گروه یا «اوب یا اوبا»، نه خانواده را یک «بؤلوک» و نه «اوب یا اوبا» را یک «اویماق» می گفتند. هر نه نفر با یک «آبا» جدا می شد. تورکها مجموعه را نه تا نه کامل می کردند.
برخی از ترکانِ عشایری در زمان قدیم تصمیم به یکجا نشینی میگرفتند، پدر یا پدربزرگ خانواده میشد رئیس «اوبا»،
مثلا اسم پدر بزرگ خانواده احمد بود،لذا ترکان آنجا را «احمد اوباسی» یا «احمد اوبا» مینامیدند،به معنای طایفه دارای قلمرو که رئیسشان احمد است؛
حال مناطق بسیاری با نامهای مختلف میبینیم که پسوند «آباد» دارند که در واقع همان «اوبا» بوده است؛
با روی کار آمدن حکومت پهلوی و افتادن دفتر-دستک های حکومتی به دست رژیم فارس،آنها در یک چرخش قهرمانانه پسوند اوبا را حذف و بجای آن «آباد» را جایگزین کردند تا به آن مناطق وجه پارسی ببخشند.