ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: کلمه عید نوروز از نظر علم ادبیات کاملا برای زبان فارسی بیگانه است.
عید کلمه ای عربی است و در زبان فارسي، لغتي معادل کلمه بايرام وجود ندارد يا بهتر است بگوييم كه ، ایران باستان و همچنین فارس زبانهای ایرانی داراي چنين مراسمي نبوده اند كه لغتي نيز براي آن داشته باشند. حتي لغت ((جشن)) نيز توركي است كه در فرهنگ سنگلاخ بدان اشاره شده است.
در گذشته هاي دور به عيدنوروز در ميان توركان يئني گونيا اوغوزبايرام ميگفتند و اين موضوع را آشكارا ميتوان در كتاب ديوان لغات التورك محمد كاشغري كه هزار سال پيش نوشته شده است مشاهده كرد.
به مرور زمان با تحت اشغال قرارگرفتن جغرافیا‌های مختلف چون آزربایجان، آناتولی ،اوزبکستان ،تورکمنیستان و… و همچنین از دست دادن دولت و امپراطوری‌های تورک و به دنبال به کار آمدن پهلوی ها توسط غرب و تلاش برای ایجاد هویت جدید، اوغوز بایرام به نوروز تغيير نام يافت.
حتی در دهه ۱۳۴۰ سعی شد کلمه عید به کلمه جشن تغییر یابد ولی بعد از مدتی به دلیل معادل نبودن کلمه جشن(لغتی تورکی) با کلمه عید معادلسازی نشد و به تاریخ پیوست.
در دستور زبان_فارسی، صفت بعد از اسم می آید ولی کلمه نوروز اینگونه نیست:روز خوب – روز زیبا- روز نو… این ثابت میکند که کلمه نوروز ترجمه شده از زبان دیگر است .همه کلماتی که در فارسی اینگونه هستند و از قاعده ادبی فارسی تابعیت نمیکنند همه نشان دهنده گرفته شدن و سپس ترجمه شده این کلمه از زبان دیگر است.(دهخدا)
ولی برعکس زبان فارسی، در زبان تورکی ، صفت قبل از اسم می آید:
گوزل گون – یئنی گون- اغوز بایرامی- گوزل قیز-ایگید اوغلان -شرفلی اولوس(میلت)
همانطور که در بالا اشاره شد درتاریخ هم با نام یئنی گون بایرامی ثبت شده که از نظر علم ادبیات اگر به زبان فارسی یا هم خانواده آن زبان , زبان کردی ترجمه کنیم میشود نوروز=نو +روز
اگر این عید میراث ایران باستان است ،چرا امروزه ملل غیر فارس از جمله اعراب، بلوچ‌ها و … این عید (بایرام) را جزو هویت و مراسم سنتی خود نمیدانند؟
