گزارش نشریه گرچک حیات تورکیه از ممنوعیت اسامی تورکی کودکان؛ داستانی‌ از‌ نژادپرستی‌ در ایران‌- ویدئو

گادتب: صفحه‌ اینستاگرامی‌ و‌ سایت‌ خبری فرهنگی نشریه gerçek hayat تورکیه ضمن تهیه گزارشی از ممنوعیت‌ نامهای‌ تورکی کودکان در ایران‌ با عنوان ” داستانی‌ از نژاد‌ پرستی در ایران” به بررسی ممنوعیت های موجود در این زمینه پرداخته است.

این‌ سایت در ابتدای‌ گزارش‌ عنوان کرده است:

” اگر بگوییم تورکی پرچم آزادی ایران است، اصلا تعریف اشتباهی نخواهد بود. می توان این روحیه جنگندگی را در مقاومت والدین جوان برای گذاشتن نام تورکی بر فرزندانشان با وجود همه فشارها دید.

در‌ جمهوری‌ اسلامی ایران‌ «فاشیسم ایرانی» نام فرزند را تعیین می کند نه پدر و مادر.

چنین تبعیض‌هایی از سوی ایران که قرن‌ها وطن تورک ها بوده است، ممکن است تعجب‌ آور یا حتی غیرقابل باور به نظر برسد، اما این مثال تنها نوک کوه یخ است که در مورد همسان‌سازی اعمال شده علیه اتنیک های غیر فارس در ایران به میان می‌آید.

شناسنامه نوزادان توسط سازمان ثبت احوال که زیر مجموعه وزارت کشور ایران است به پدر طفل یا در صورت زنده نبودن پدر به پدر بزرگ داده می شود.

در تمام دنیا زوج ها می توانند نام فرزندان خود را از سال ها قبل انتخاب کرده و آنها را به نماد عشق خود تبدیل کنند. با این حال، اگر از قومیت فارس نباشید، انتخاب نام مورد نظر در ایران کار آسانی نیست. شناسنامه نوزادان در صورت زنده نبودن پدر توسط سازمان ثبت احوال زیر نظر وزارت کشور به پدر طفل یا به پدر بزرگ داده می شود. از طرف دیگر، پدر فقط می تواند نامی را از میان نام هایی که دولت تهیه می کند انتخاب کند. یعنی نام مورد نظر در فهرست تهیه شده به صورت جداگانه برای دختران و پسران در سایت سازمان ثبت احوال کشور درج شود و برای شروع فرآیند، گواهی انطباق اخذ شود. با این حال، فهرست آشکارا بر اساس دیدگاه ایدئولوژیک اتخاذ شده توسط دولت، یعنی ناسیونالیسم فارسی تهیه شده است. کمیسیونی از فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ایرادات موجود در مورد نام‌های خارج از فهرست را ارزیابی می‌کند و تصمیم می‌گیرد که آیا نام درخواستی خارجی است یا خیر، یعنی با فارسی مطابقت دارد یا خیر.”

سایت‌ مذکور در ادامه‌ گزارش‌ خود‌ آورده است :

” ترکها که معادل نیمی از جمعیت ایران هستند، پرچم مقاومت برافراشته در برابر تبعیض سیستماتیک علیه مردمان غیرفارس هستند. در حالی که برخی از اقلیت های منطقه با توسل به خشونت به دنبال حقوق خود بودند، تورک ها مطابق سنت های تاریخی خود از مسیر مسالمت آمیز و مدنی منحرف نشدند. در ایران که اکثریت آن را مردمان غیرفارس تشکیل می‌دهند، دولت با مشت پولادین به خواسته‌های بشردوستانه سایر مردم مانند آموزش به زبان مادری پاسخ می‌دهد. با این حال، مانند اکثر نظام های توتالیتر، بیداری ملی در مردمان تحت ستم متناسب با افزایش ظلم در ایران رو به افزایش است. آذربایجان جنوبی که با انواع سانسورها روبه رو بوده است، حرکت سیاسی و اجتماعی خود را با زبان ترکی یکی دانسته است. بنابراین اگر بگوییم ترکی پرچم آزادی ایران است، اصلاً تعریف اشتباهی نخواهد بود. می توان این روحیه جنگندگی را در مقاومت والدین جوان برای گذاشتن نام ترکی بر فرزندانشان با وجود همه فشارها دید.”