ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: صالح عاصم كفاش معروف به پرويز و متخلص به عاصم روز ۱۳ دی ماه سال ۱۳۲۰ در محله ی قديمی جمعه مسجد اردبيل درخانه ی پدر بزرگ فقيدش شادروان غلام عسگر عاصم كفاش كه از خادمين دربار حسينی و شاعری دلسوخته و بی تكلف بوده قدم به جهان هستی گذاشت.
پدر مرحومش اسمعلی دارای ذوق ادبی بود و در راسته ی كفاشان بازار اردبيل به كفاشی اشتغال داشت.
صالح عاصم تحصيلات ابتدايی را در دبيرستان سنايی واقع در كوچه ی حسن آباد و تحصيلات متوسطه را در دبيرستان پهلوی و صفوی به پايان رسانيد.
پس از انجام خدمت وظيفه وارد تربيت معلم تبريز شد و پس از گذراندن دوره ی آموزشی يک ساله به زادگاه خود بازگشت تا به عنوان معلم استخدام شود و در دبيرستان های اردبيل به تدريس پرداخت.
وی در سال ۱۳۵۳ به دانشسرای عالی تهران راه يافت و در رشته ی زبان وادبيات زبان انگليسی به اخذ مدرک ليسانس نائل گرديد.
عاصم كه درسال ۱۳۴۳ ازدواج نموده دارای سه فرزند به نام های داور و داريوش و رامين می باشد كه دريغا شمع حيات دومين فرزندش در زمستان سال ۱۳۷۶ به خاموشی گرائيد و روح شاعر را برای هميشه داغ دار كرد.
عاصم در اين ماتم شعر سوز ناكی دارد كه بيتی از آن نقل می شود :
منه بير داغ دادين ، اسفند آيی ، داديردی فلک تابيلم سينه ی زينب‌ده كی آمار نه دير
عاصم علاوه بر مهارت در مراثی ، غزل های اجتماعی و چار پاره های هجايی ، منظومه های شيوايی به صورت بحر طويل دارد كه از آن جمله می توان به قطعه ی سوری (جهنمده بيتن گول) و شيخ محمد (ايكينجی بهلول) اشاره كرد.
هم چنین “جهنمده بیتن گول” شعری واقعی از عاصم می باشد که ماجرای عشق دختری سوری از روستای الموت یکی از روستاهایی از توابع قزوین به یک پسر اهل اردبیل که آن جا سرباز معلم (سپاه دانش) بوده ، می باشد.
“سوری” زمینه‌ای برای شاعر عاصم اردبیلی می شود تا شعری بسراید که این شعر در مجموعه ی شعر “قانلی سحر” به چاپ رسیده است.
از دیگر مجموعه اشعار وی ، به جز “قانلی سحر” ، می توان به “یارالی دورنا” ، “نیسگیللی گولوشلر” ، “کوزلوسوزلر” ، “سوزلوگوزلر” و .. اشاره نمود.
تاریخ وفات وی ۱۴ اردیبهشت سال ۹۳ می باشد.
