ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: دور اول ورود اوارگان عراقی؛ مهمترین این کوچها در سال 1350 با مهاجرت بیش از 100 هزار عراقی به منطقه مهاباد آذربایجان غربی صورت گرفت. در سال 1974م/ 1353ش نیز، در نتیجه ی جنگ و درگیری هایی که در کردستان عراق جریان داشت، شمار زیادی از ساکنان این منطقه به عنوان آواره و پناهجو از طریق مرزهای غرب و شمال غربی وارد آذربایجان شدند. در سال بعد نیز متعاقب شکست و فروپاشی جنبش کردها که پس از توافق ایران و عراق در الجزایر به وقوع پیوست، موج بزرگی از آوارگان به شکل دسته جمعی و در یک فاصله ی زمانی کوتاه وارد غرب آذربایجان شدند. بخشی از این آوارگان مدتی بعد و با تغییر اوضاع سیاسی در عراق به کشور خود بازگشتند؛ اما بخش قابل توجهی از آنها هم در آذربایجان ماندگار شدند.
جنگ نخست کردها و عراق (انگلیسی: First Iraqi–Kurdish War) هم‌چنین شناخته‌شده با نام‌های شورش بارزانی یا شورش ایلول، جنگی بود که در ۱۱ سپتامبر ۱۹۶۱ در میان کردهای عراق به رهبری مصطفی بارزانی با حکومت وقت عراق به رهبری عبدالکریم قاسم بود که تا سال ۱۹۷۰ و ایجاد توافق بین صدام و مصطفی بارزانی بر سر دادن خودمختاری به کردها و ثبت آن در قانون اساسی عراق، به طول انجامید.
جنگ دوم کردها و عراق (انگلیسی: Second Iraqi–Kurdish War) هم‌چنین شناخته‌شده با نام‌های شورش بارزانی یا شورش گولان که از در آوریل ۱۹۷۴ میلادی در میان کردهای عراق به رهبری مصطفی بارزانی با حکومت وقت عراق رخ داد، که تا مارس ۱۹۷۵ میلادی به طول انجامید و ادامه‌ای بر جنگ اول کردها و عراق می‌بود.
در آذربایجان غربی نیز آوارگان عراقی با نام “بارزانی‌‌ها” شناخته می‌شدند.
