ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: 31 مارس روز نسل کشی آذربایجانی ها است. 106 سال از نسل کشی بدست ارمنی ها می گذرد.
نسل کشی های مارس 1918 یکی از خونین ترین فجایع نه تنها در تاریخ آذربایجان، بلکه در تاریخ بشریت به دلیل ظلم و وسعت آن است.
در جریان آن وقایع، داشناک‌های ارمنی و بلشویک‌ها بی‌رحمانه ده‌ها هزار آذربایجانی صلح‌جو را کشتند. جنایات غیرقابل تصوری نه تنها در باکو، بلکه در نواحی شاماخی، قوبا، قره باغ، زنگزور، نخجوان، لنکران، گنجه و سایر مناطق نیز توسط این جنایتکاران انجام شد.
تمام جنایاتی که ارامنه علیه مردم آذربایجان در طول تاریخ مرتکب شدند در میدان جنگ پاسخ داده شد. ملت آذربایجان که تمامیت ارضی آنها احیا شده است، هرگز درد له شدن بی رحمانه ناشی از این جنایات بشری آشکار را فراموش نمی کنند.
اساس فجایع در منطقه با قراردادهای گلستان و ترکمنچای که در سال های 1813 و 1828 به امضا رسید، گذاشته شد.در مدت کوتاهی ارامنه به صورت دسته جمعی در سرزمین های آذربایجان اسکان داده شدند. غاصبان ارمنی با الهام از رویای ایجاد “ارمنستان بزرگ” یک سلسله کشتارهای دسته جمعی علیه آذربایجانی ها انجام دادند.
ارامنه که از جنگ جهانی اول و کودتای فوریه و اکتبر 1917 در روسیه ماهرانه استفاده کردند، این بار در زیر پرچم بلشویک ها سعی کردند به نیات نفرت انگیز خود پی ببرند. کمون باکو از مارس 1918 طرحی را برای پاکسازی استان باکو از وجود آذربایجانی ها با شعار مبارزه با ضد انقلابیون به اجرا درآورد.
در آن روزها ده‌ها هزار غیرنظامی در شهر باکو و همچنین در شاماخی، قوبا و دیگر شهرها و مناطق ولایت باکو کشته شدند، دقیقاً به دلیل وابستگی‌های قومی و مذهبی، شهرک‌ها، آثار فرهنگی، مساجد و گورستان‌ها ویران شدند. با خاک یکسان شدند. در زمان‌های بعد، ناسیونالیست‌های ارمنی که منحرف‌تر شدند، به اعمال غیرانسانی خود ادامه دادند و در مناطق قره‌باغ، زنگزور، نخجوان، شیروان، ایروان و سایر مناطق به کشتار، غارت و پاکسازی قومی پرداختند.
