ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
ایست قلبی آذربایجان مرگ مغزی ایران را در پی خواهد داشت؛ پخش گسترده پوستر در اردبیل
گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، دیروز پنجشنبه ۱۷شهریور‌ماه ۱۴۰۱ جمعی از فعالین حرکت ملی آذربایجان با نصب گسترده پوستر اعتراضی روی دیوارهای شهر اردبیل با موضوع نجات دریاچه اورمیه و هشدار طوفانهای نمک خواستار احیای هر چه سریعتر دریاچه اورمیه شدند.
«مقامات مسئول به جای دفن دریاچه اورمیه به فکر احیا آن باشند»
«مرگ دریاچه اورمیه
آغاز طوفانهای نمک
مرگ آذربایجان»
«ایست قلبی آذربایجان؛ مرگ مغزی ایران را در پی خواهد داشت»
آذربایجان میللی حرکتی _ اردبیل
عناوین متون چاپ شده روی پوسترهای اعتراضی با طرحی از دریاچه اورمیه است که توسط فعالین حرکت ملی آذربایجان در سطح شهر اردبیل نصب گردیده است.
فعالین حرکت ملی آذربایجان و فعالین محیط زیست سالهاست که با اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز خواهان احیای هر چه سریعتر دریاچه اورمیه هستند و پیامدهای فاجعه بار پس از خشک شدن دریاچه اورمیه را چندین سال قبل تر هشدار داده بودند اما تاکنون هیچ اقدامی برای احیای دریاچه انجام نشده است.
به گفته کارشناسان حوزه محیط زیست ریزگردها و طوفانهای نمکی فعال حاشیه دریاچه اورمیه می‌تواند تا ۵۰۰ کیلومتر را تحت‌الشعاع قرار دهد.
فعالین آذربایجانی می گویند دولت رئیسی و حکومت ایران کوچکترین توجهی به حساسیت این موضوع ندارندو بطور کل اراده ای از طرف حاکمیت برای حل این بحران دیده نمیشود.
«مقامات مسئول به جای دفن دریاچه اورمیه به فکر احیا آن باشند»
«مرگ دریاچه اورمیه
آغاز طوفانهای نمک
مرگ آذربایجان»
«ایست قلبی آذربایجان؛ مرگ مغزی ایران را در پی خواهد داشت»
آذربایجان میللی حرکتی _ اردبیل
عناوین متون چاپ شده روی پوسترهای اعتراضی با طرحی از دریاچه اورمیه است که توسط فعالین حرکت ملی آذربایجان در سطح شهر اردبیل نصب گردیده است.
فعالین حرکت ملی آذربایجان و فعالین محیط زیست سالهاست که با اعتراضات مدنی و مسالمت آمیز خواهان احیای هر چه سریعتر دریاچه اورمیه هستند و پیامدهای فاجعه بار پس از خشک شدن دریاچه اورمیه را چندین سال قبل تر هشدار داده بودند اما تاکنون هیچ اقدامی برای احیای دریاچه انجام نشده است.
به گفته کارشناسان حوزه محیط زیست ریزگردها و طوفانهای نمکی فعال حاشیه دریاچه اورمیه می‌تواند تا ۵۰۰ کیلومتر را تحت‌الشعاع قرار دهد.
فعالین آذربایجانی می گویند دولت رئیسی و حکومت ایران کوچکترین توجهی به حساسیت این موضوع ندارندو بطور کل اراده ای از طرف حاکمیت برای حل این بحران دیده نمیشود.
