ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: گام دوم اعتراض به نژادپرستی در استادیومهای ایران
#world_hear_our_voice
وقتی ارتش سرخ شوروی آذربایجان را اشغال کرد، اشغالگران درصدد دستگیری محمدامین رسول‌زاده؛ رئیس‌جمهور عالی‌مقام آن جمهوری برآمدند. این تعقیب و گریز سه ماه به طول انجامید و نهایتاً محمدامین را در روستای لاهیج دستگیر و به زندان باییل در باکو بردند. محمدامین بیش از دو ماه در داخل سلول تنگ و کثیفی که از شدت عفونت نفس کشیدن در آن ممکن نبود نگه داشته شد. تا اینکه استالین او را به حضور خواست و ماموران محمدامین را در ایستگاه راه‌آهن باکو به حضور استالین بردند. استالین از او پرسید: محمدامین در این سال‌ها، در دوران حاکمیت ناتمامتان به مردمتان چه دادید؟ محمدامین گفت: نتوانستیم خیلی چیزها بدهیم، اما توانستیم به آنها تفهیم کنیم که آزادی ملی چیست. اگر اندک هم باشد، مزه استقلال ملی را چشاندیم. پرچمی که یکبار به اهتزاز درآمده، دیگر پایین نمی‌آید.
بگذار جوجه فاشیست‌های مرکزگرا هرچه می‌خواهند بگویند، داستان ما با تراکتور چیزی شبیه این جمله ماندگار محمدامین است. ما در استادیوم سهند تبریز، برای لحظاتی هم که شده، آزادی ملی را مزمزه می‌کنیم. همدیگر را در آغوش می‌گیریم، باهم شاد و برای هم غمگین می‌شویم.
بگذار آنها بگویند که این تیم مال فلان است و بهمان است. البته که این حرف‌ها پشیزی برای ما ارزش ندارد. به قول چرچیل «من از هر سنگری که در مقابل هیتلر برپا شود حمایت خواهم کرد، حتی اگر نام آن سنگر جهنم و فرماندهش شیطان باشد».
بگذار آنها بگویند که این تیم «ابزاری برای کانالیزه کردن فریادهایتان و سوء استفاده از احساسات شما نسبت به زبانتان است». گیرم که چنین است، شما که از شوریدگی ما نسبت به زبانمان آگاهید چرا گامی برای سوءاستفاده(!) از این احساسات بر نمی‌دارید، چون اساس مشکل شما با همان زبان ماست.
هیچ کدام از گزینه‌های فوق درست نیست. آنها خوب می‌دانند که سکوهای آن استادیوم فرصتی برای نفس کشیدن و فریاد هویت ماست، ما آنجا هستیم تا وطنمان را صدا زنیم و آنها نمی‌خواهند اجازه بدهند پرچمی که محمدامین از آن سخن گفته برای یکبار هم که شده به اهتزاز درآید.
حسن این وقایع در این است که نقاب‌ها می‌افتد و در گیرودار این اتفاقات خیلی‌هایی که تا چندی پیش دوستشان داشتیم برایمان می‌میرند و آنها را در سینه‌هامان دفن می‌کنیم. از قرار معلوم آنها بسیار هم گناهکار بوده‌اند که این همه آتش از گور آنها و سینه ما برمی‌خیزد.
