ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: ناصر خسرو قبادیانی در سال 394 ه.ق به دنیا آمد. دوره جوانی را به خوش و کامرانی گذراند و احتمالاً مدتی در دربار محمود و مسعود غزنوی خدمت کرد. آنگاه به خدمت چاغری بیگ سلجوقی پیوست و شغل دیوانی وی را در سال 437 ق کسب کرد در 40 سالگی اندیشه اش دگرگون شد و راهی سفر قاهره گردید. مدت سه سال در این شهر روزگار گذراند در قاهره به مذهب اسماعیل در آمد و از سوی خلیفه فاطمی به « حجّت خراسان» ملقب گردید. وی به بلخ بازگشت و به ترویج مذهب اسماعیلی پرداخت ولی فقهای سنی به مخالفت با وی پرداختند و سرانجام وی به یمگان پناهنده شد و در سال 481 و به قول 471 در گذشت.
متاسفانه در سفرنامه وی اطلاعاتی دقیق از محلهای عبوریش در آذربایجان در دست نیست تا این که 14 صفر438 به شهر سراب می رسد . 16 صفر 438سراب را ترک کرده از سعید آباد روستایی در مسیر تبریز گذر می کند . 20 صفر 438 به شهر تبریز می رسد ، به نوشته ناصر خسرو تبریز « قصبه آذربایجان است . شهری آبادان . طول و عرضش به گام پیموده ام . هر یک هزار و چهار صد بود. و پادشاه ولایت آذربایجان را چنین ذکر می کردند در خطبه « الامیر الاجل ، سیف الدّوله و شرف الملّه ، ابو منصور و هسودان بن محمد ، مولی امیر المومنین » (ناصر خسرو ، سفر نامه ناصر خسرو قبادیانی به کوشش محمد دبیر سیاقی انتشارات انجمن آثار ملی ص 70)
ناصر خسرو از وقوع زلزله ای در شب پنج شنبه 17 ربیع الاول 434 در تبریز یاد می کند « بعضی از شهر خراب شده بود و بعضی دیگر را آسیبی نرسیده بود و گفتند چهل هزار آدمی هلاک شده بود.» (ناصر خسرو ، سفر نامه ناصر خسرو قبادیانی به کوشش محمد دبیر سیاقی انتشارات انجمن آثار ملی ص 70)
وی از دیدارش با قطران شاعر آذربایجانی چنین یاد می کند:« به تبریز قطران نام شاعری را دیدم ، شعری نیک می گفت اما زبان فارسی نیکو نمی دانست ، پیش من آمد دیوان منجیک و دیوان دقیقی بیاورد و پیش من بخواند و هر معنی که او را مشکل بود از من بپرسید با او بگفتم و شرح آن بنوشت و اشعار خود بر من خواند.» (ناصر خسرو ، سفر نامه ناصر خسرو قبادیانی به کوشش محمد دبیر سیاقی انتشارات انجمن آثار ملی ص 70)
ناصر خسرو 14 ربیع الاول تبریز را از مسیر مرند ترک کرده وهمراه با سپاهیان امیر وهسودان به خوی وارد می شود. از خوی نیز همراه با راهنمایی به شهر برکری می رود که فاصله اش از خوی سی فرسنگ بود.
