گادتب: امروز بالاخره موفق شدم گزارش جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر در رابطه با ایران را بخوانم.
در ابتدای گزارش و هنگام معرفی از اصطلاح ترکان آذربایجان استفاده شده اما انگار گزارشگر خود نیز از این اصطلاح مطئمن نیست و مدام بین آذری، ترکان آذری سردر گم است. مثل اینکه فعالین حقوق بشر ترک و فارس فراموش کردهاند چرا این همه فعال ترک در زندان است و این مسئله را به گزارشگر عزیز توضیح ندادهاند.
اما جمعیت ترکان آذربایجان با کمک مدیاهایی چون بیبیسی، صدای آمریکا و خبرنگاران (از نوع خودم بعنوان یک ترک که موقع آمارگیری فارس میشوند) با مرگ و میر چند میلیونی سالانه مواجه است و بجای زاد ولد در چند سال اخیر از ۲۷ میلیون (که برندا شیفر ادعا کرده بود) و یا ۱۶ میلیون (که بیبیسی مدام استفاده میکند) به ۱۵ میلیون رسیدها است. این در حالی است که عربهای اهواز ۵ میلیون و کردها بین ۸-۱۰ میلیون گزارش شده است. گزارشی که سازمان ملل ثبت و برای همیشه سند و تاریخ سازی میشود را به حساب سهوی کوچک بگذاریم؟؟
در طی گزارش عباس لسانی را فعال حقوق بشر آذری مینامد. در کجا چه زمانی لسانی ادعای فعال حقوق بشر آذری بودن را کرده است؟ عباس لسانی آشکارا و بطور صریح خود را فعال سیاسی و حقوقی ترکهای آذربایجان مینامد و هزینههای لازم را برای این ادعا داده و میدهد. خطاب اینگونه به یک فعال تحریفی بیش نیست؟
دیگر زندانیان سیاسی آذربایجان که هیچ، یعنی اصلا زندانی سیاسی در آذربایجان نداریم.
من واقعا نمیدانم این همه ترس از استفاده اصطلاح مطالبات سیاسی، فعال سیاسی برای ترکها از طرف فعالین حقوق بشر (چه ترک چه فارس) و مدیاهای ایرانی برای چیست. همه ترکها فعال حقوق بشر و یا فعال حقوق آذری هستند.
پ.ن: فکر کنم فعالین ترک از اینکه بالاخره اسم شان در گزارش آمده چنان هیجان زده/ذوق زده شدهاند که متن گزارش را اصلا نخواندهاند. البته حق هم دارند این همه نادیده گرفته شدن در کشور خود اعتماد بنفس و سطح توقع را تا حد اسم برده شدن بدون توجه به متن پایین خواهد آورد.