ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: امروز 27 دیماه سالروز درگذشت فرزانه آذربایجان، استاد دکتر محمدعلی فرزانه (قوسی) متفکر، محقق، زبان شناس، مبارز و نویسنده عظیم الشان ترک، آذربایجان و ایران در سوئد است.
پیکر وی چندین روز بعد از فوت به نا به وصیت آن بزرگوار جهت دفن به تبریز انتقال یافت که با رفتارهای کریه امنیتی عوامل رژیم روبرو شد. حتی تابوت آن بزرگوار را نیز برای مدتی از دست مردم ربودند تا مبادا در تبریز و در میان ترکان آزادیخواه آذربایجان شوری درافتد.
استاد فرزانه از قافله روشنفکرانی است که تمام زندگی خود را وقف انسانیت، عدالت و آزادی کرده است.
تمامی خانواده وی اعم از خانمها زهرا و رباب و اقایان محمد علی، جعفر، یعقوب، یوسف، داوود ( مادر، خواهر و برادران ) در دوران پهلوی و حتی بعضا در دوران رژیم اسلامی متحمل زندان و شکنحه شده اند.
در این میان در برابر مقام بزرگ استاد یوسف فرزانه، مدیر نشر اندیشه نو در تهران تعظیم می کنم که به رغم هزار و یک مصیبتی که در طی دهه های حاکمیت سلطنت و ولایت متحمل شده و می شود، همچنان چون درخت سروی با حشمت و همت ایستاده است.
خانواده قوسی را می توان نمونه والایی از یک خانواده اصیل و مبارز آذربایجانی دانست که شانه به شانه هم به نبرد با ظلم پرداخته اند.
استاد، عاشق زبان، فرهنگ و تمدن ترک و آذربایجانی بود. در کنار این عشق، وی با تمام وجود از حریت و عدالت و مساوات در میان انسانها دفاع می کرد.
دکتر فرزانه را من به سان مبارزی اسطوره ای می بینم که در سختترین شرایط از سنگر علم و عمل کنار نکشید و در میان خلق ماند و به آنها یاد داد تا بیندیشند، گذشته را فراموش نکنند و به آینده امید داشته باشند.
وی می گفت:« فرق ما با دیگران این است که ما کافه نشین نیستیم و همیشه در میان کارگران، کشاورزان، کارمند ان و دانشجویان و بعبارتی تمامی اقشار محتاج عدل و علم هستیم. ما می اموزیم تا بیاموزانیم و زندگی می کنیم تا زندگی ببخشیم.»
یادم می آید که این وجود نازنین وقتی خبر زلزله مرگبار اردبیل در سال 1375 را از من (که ان ایام خبرنکار صدا و سیما بودم) به صورتی تلفنی شنید از شدت غم همچون کودکی گریست. از همان روز دست به کار شد و اقدام به جمع آوری کمکهای مردمی کرد و به رغم سرمای آذربایحان، کهولت سن و ضعف جسمانی، همراه همسر بزرگوار، مبارز و مرحومشان به سرعت راهی اردبیل شده اقدام به توزیع کمکهای مردمی در میان زلزله زدگان کردند.
من افتخار می کنم که نزدیک به 10 سال از زندگیم در محضر استاد سپری شده است. وی عالمی با عمل بود.
دهها کتاب از استاد به یادگار مانده است. برخی چاپ شده و برخی دیگر چاپ نشده اند.
با چاپ اثار باقیمانده و خواندن کتابهای چاپ شده، روح آن اندیشمند، نویسنده و مبارزه بزرگ را شاد نگه داریم.
