گادتب: برخورد دوگانه و ملیسازی بازیهای آسیایی تیم پرسپولیس و بسیج تمام امکانات اعم از رسانهها و صدا و سیما و از همه مهمتر توهین به هواداران تیراختور نمیتوانید توجیحی جز تبعیض و نفرتپراکنی داشته باشد.
در فوتبال جهان کری خوانی بین باشگاهها یک امر متداول و به جذابیت بیشترفوتبال منجر میشود ولی متاسفانه در ایران از حالت کری خوانی خارج شده و تبدیل به ضد فوتبال و تبلیغ علیه تیم ها منحر میشود. اتفاقات رخ داده در جام باشگاههای آسیا و توهین مجری اینترنتی ( مهدی اخلاقی) به هواداران تیراختور و کشته شدن یک هوادار در تهران، نتیجه بداخلاقی و ملی سازی یک باشگاه (پرسپولیس) و حاصل سیاست گذاری غلط از طرف متولین امر در وزارت ورزش و جوانان و صدا وسیما می باشد.
اگر رسانههای منتسب به پایتختنشینها را مرور اجمالی کنیم آنگاه مشاهده خواهیم کرد که گویی ایران فقط تهران و این دوگانهسازی بین تهران نشینها و غیر تهرانیها ابعاد جدیدی پیدا کرده، که نشانه تبعیض آشکار صدا سیما و دادن آنتن و برنامه های با چندین ساعت برای تیم های پایتخت (پرسپولیس و استقلال ) و تلاش برای ملی سازی این تیم ها از طرف نهادهای تابعه اجرایی است.
مع الاسف حتی شاهدیم که بازی این تیم با ارسال بخشنامه متولی آموزش و پروش در مدارس با بوق و کرنا پیگیری و مانور رسانهای در ابعاد کشوری میشود و محصول آن کشته شدن یک هوادار در جریان تنش بین هواداران پرسپولیس و استقلال در تهران هستیم و تمامی طرفداران تیم های دیگر نمی توانند این تلقی اشتباه را بصورت ملی بپذیرند و در نتیجه این سیاست غلط اعتراض های از طرف تیم های دیگر صورت گرفته است.
چرا هیچ یک از تیمهای باشگاهی اینچنین مورد عنایت تمام جانبه قرار نگرفته است؟
این چرایی موضوع و جواب آن میتواند به حل مسئله کمک شایانی کند، تیم های اصفهانی هم در جام آسیای شرکت کرده و تا قهرمانی پیش رفته اند و اینچنین مورد لطف همه جانبه و اختصاص شبکه ۳ قرار نگرفته و این تیم ها ملی تعریف نشده اند. براستی چرا تبعیض ها همچنان بر علیه غیر تهرانی ها برقرار است!؟
مسئله دیگری که حاکی از برخورد های دوگانه بین دردانه ها و تیم های شهرستانی در تبعیض اشکار، اختصاص برنامههای تلویزیونی است که هواداران تیم های شهرستانی را آزرده خاطر میسازد. این صدا و سیما متعلق به همه ملت ایران بوده و تبعیض بین تیمها بخاطر طرفدار، نمیتواند توجیح خوبی باشد چرا که اکثر تیم ها در در لیگ دارای هوادارانی در منطقه خود و حتی سراسر کشور هستند و تیراختور نیز مثل دردانه های پایتخت دارای هواداران بیشمار در سرتاسر ایران می باشد و با تبعیضها و زوایه های جهت دار از طرف مسئولان امر چه فدارسیون فوتبال و صدا و سیما به نحوی عامدانه تیراختور و تیراختورچیها بطور سیستماتیک مورد سانسور قرار میگیرند.