یاشار شاهینی: نسل کشی، افسانه یا واقعیت

گادتب: کلمه ای نسل کشی genocıde از سال ۱۹۴۳ در ادبیات حقوقی به کار گرفته میشود و بر اساس تعریف سازمان ملل نسل کشی هر عمل و تلاشی است که در جهت نابودی و حذف فیزیکی بخش یا کل گروهی به خاطر نژاد، قومیت، ملیت، مذهب یا اعتقاد به ایدولوژی خاص صورت گیرد. ادعای نسل کشی یک واژه کاملا حقوقی است که باید در یک دادگاه صالحه اثبات شود علی رغم اینکه ترکیه از سال ۲۰۰۵ از همه مورخان و متخصصین و صاحب نظران برای بررسی اسناد و مدارک موجود در آرشیوهای ترکیه، ارمنستان، روسیه و هر کشوری که آرشیو و مدارکی در اختیار دارد دعوت کرده ولی تا کنون هیچ استقبالی از سوی مدعیان صورت نگرفته و سوالی که در این میان پیش میاید اینکه چرا حاضر نیستند آرشیو ها باز شود و مورد بررسی قرار گیرد و تاریخ شفاف سازی شود.

در این میان موضوعی که مورد فراموشی سپرده شده نسل کشی ترکان آزربایجان توسط ارامنه است که به کرات اتفاق افتاده است از فاجعه جیلولوق که در اوایل قرن بیستم برای پروژه از دریا تا دریا (از خزر تا مدیترانه) و تشکیل کشور بزرگ ارمنستان صورت گرفته تا نسل کشی در خوجالی و قره باغ…

داشناک های ارمنی با لابی گری و مظلوم نمایی هرگز تن به بررسی تاریخی و حقوقی موضوع نخواهند داد و با پروپاگاندای سیاسی و همراه ساختن کشورهای حامی غربیشان مخصوصا فرانسه سعی در فریب افکار عمومی خواهند بود.

اتفاق تاثر برانگیز این ماجرا حمایت جمهوری اسلامی ایران با مجوز دادن به اجتماع ارامنه در ۲۴ آوریل در مقابل سفارت ترکیه است که هر سال انجام میشود امید هست که امسال با لغو این اجتماع مرحمی بر داغ دیدگان فاجعه جیلولوق باشد که هنوز از حافظه تاریخی مردم آزربایجان پاک نشده است.