گادتب: جنگلهای قرهداغ به دلیل موقعیت خاص و داشتن زیبایی مناظر طبیعی یکی از شناخته شدهترین و از نظر تنوع گونههای جانوری و گیاهی به عنوان گنجينه گونههای نایاب گیاهی و جانوری معرفی میشود. گنجینهای که چشم انداز بکر و وسیعاش به آن جلوهای ویژه بخشیده است. چشماندازی که هرسال با شروع فصل بهار شکوه طبیعت را به نمایش میگذارد. طبیعتی سحرانگیز که بخشی از آن نیز در شهرستان کلیبر واقع شده است. طبیعتی که جنگلهایش از طرف یونسکو به عنوان منطقه حفاظتی و یکی از ذخیرهگاههای بیوسفر در کره زمین معرفی میشود. اما این ذخیرهگاه دیگر سالهاست که در حال دست و پنجه نرم کردن با انواع بلاهای طبیعی و انسانی است. یکی از این بلاها نیز آفت «پروانه دم قهوهای» و « ابریشم باف ناجور» است که چند سالیست جان جنگلها را فرا گرفته است.
آفتی که امسال نیز با رویش دوباره طبیعت در منطقه وسیعی از این جنگلها مشاهده شده است (تصویر1). کرمهایی برگخوار که پارسال هجوم و پیشروی آن جلوهای پاییزی را در اواخر فصل بهار به جنگلها داده بود (تصویر2). کرم هایی که علاوه بر جنگلها به باغهای منطقه نیز حملهور شده بودند و براساس برخی از گزارشهای منتشر شده منجر به حساسیتهای پوستی در برخی مناطق نیز گردیده بود (تصویر3).
آفتی که بر لزوم مقابله با آن به عنوان یک تهدید جدی از اوایل دهه هشتاد توسط چند تن از کارشناسان مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی تاکید و راه کارهایی نیز برای مقابله با آن ارایه شده بود؛ هشداری که طبق روال سابق شنیده نشد و حتی وجود چنین تهدیدی انکار نیز گردید. انکار تهدیدی که پس از نزدیک به بیست سال و فشار افکار عمومی با عنوان « دیده شدن یکباره و ناگهانی آفت پروانه دم قهوهای» مورد پذیرش قرار گرفت و ماحصل آن فقط صدور دستوری مبنی بر تحقیق و بررسی شد؛ تحقیق و بررسیای که نتیجهای جز چندین نشست و برخاست بی حاصل به همراه نداشت.
بیحاصل از آن جهت که با تاکید کارشناسان بر شناسایی کانون آفت برای انهدام و سمپاشی هوایی در مناطق گسترش یافته به عنوان موثرترین اقدام، راهکار ارایه شده در این جلسات برای آفتزدایی چیزی جز مقابله و کنترل آفت به روش مکانیکی! نبود، راهکاری که در نهایت به جمعآوری کرمها با نایلون فریزر و دبههای ماست منتهی شد (تصویر4) و علاوه بر خسارت دیدن چندین هکتار از جنگلها نتیجهاش امروز نیز قابل مشاهده است.
راهکاری که امروز منجر به حمله دوباره آفتهای برگخوار به جنگلهایی شده است که میتواند یکی از محورهای توسعه منطقه باشد، اما اسیر بلاهای طبیعی و بلایای انسانی و ندانمکاریشان شده است که در صورت ادامه این روال، میتواند نابودی قسمت اعظمی از این جنگلها را به همراه داشته باشد. نابودی جنگلهایی که جزو مهمترین داشتههایمان محسوب میشود.
برگرفته از صفحه اینستاگرامی عباس شادمند