ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: از سال هشتادوشش که با اخبار مربوط به دستگیری و شکنجه لیلا حیدری آشنا شدم زنجان یا همان قیزیل آزربایجان همواره در نظرم شهر زنان شجاع بوده و این ذهنیت بعدها نیز توسط زنان دیگر آن شهر بازتولید و تثبیت شد و حالا الناز رکابی کاری کارستان کرد.
مارادونا، پله و یوهان کرایف سه بازیکن برتر قرن بیستم فوتبالند که کرایف هم در میدان فوتبال، هم روی نیمکت مربی‌گری و هم در عرصه سیاسی زبانزد همگان بود. وقتی او از تیم آژاکس هلند راهی بارسلونا شد، فاشیست اسپانیا به کاتالان‌ها اجازه نمی‌داد تا اسامی تاریخی و اساطیری خودشان را برای کودکانشان انتخاب کنند. کرایف هرچند کاتالان نبود ولی در کنار آنها ایستاد و نام پسرش را یوردی گذاشت که در اساطیر کاتالان الهه مقدس حافظ کاتالانهاست. دادگاه او را بخاطر اینکار به پرداخت جریمه محکوم کرد و کرایف پیشگام زنان و مردان تورک، تورکمن، کرد و … ایران شد که هنگام درخواست شناسنامه برای کودکانشان، بجای اداره ثبت احوال راهی دادگاه می‌شوند.
هلند در فینال جام جهانی هفتادوچهار مغلوب آلمان شد و همه امیدها به جام جهانی بعدی در آرژانتین بسته شد و از آنجا که کرایف و دوستانش قوی‌ترین تیم آن زمان بودند، این امیدها بی‌جا نبود.
ولی آرژانتین آن روزها گرفتار دیکتاتوری بود که می‌خواست با برگزاری جام جهانی اعتبار جهانی‌اش را بهبود ببخشد، برای همین کرایف این بازی‌ها را تحریم کرد که نتیجه دردناکی برای هلند و شادی زیادی برای دیکتاتور آرژانتین به همراه داشت.
هلندِ بی‌رهبر در فینال مغلوب آرژانتینِ دیکتاتور شد که با گذشت سال‌ها، هنوز درباره آن تصمیم کرایف بحث می‌شود. کسانی ایمان او به آزادی را می‌ستایند و کسانی بر این باورند که او باید در زمین بازی دیکتاتور را شکست می‌داد. هلند همچنان در حسرت جام جهانی مانده و سایه آن اتفاق بر زندگی کرایف چنان سنگین بود که خودش نیز بارها نظرش را تغییر داد، ولی حرفهایش بیشتر ضد و نقیض بود.
الناز رکابی تصمیمی متفاوت با تصمیم یوهان کرایف قدیس گرفت. او از تیم کنار نرفت، برای خودش بهانه مصدومیت دست و پا نکرد، بلکه در میدان حاضر شد. ولی نه آنگونه که دیگران برایش دیکته می‌کنند، آنچنان که خودش می‌خواهد و بدان باور دارد و این انتخاب نام الناز رکابی را در کنار حکیمه بلوری، آزاده دارایی و خیلی‌های دیگر در فهرست قهرمانان زنِ زنجان ماندگار کرد.
