ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: ابن خلدون در سفر به شهرهای ایران امروزی هم طبق مشاهدات خود از آثار و مردمی که درآن دوره به زبان ترکی تکلم می کردند ایران را یک کشور ترک میداند.
با توجه به قرائن و اسناد تاریخی حضور ترکان نه تنها در مناطق آذربایجان، بلکه در کل ایران، از دیرباز در میان مورخان امری مسلم بوده است که متاسفانه تاریخ نویسان معاصر بر اساس نظریه یک کشور یک ملت رضاخانی به پنھانکاری در این زمینه پرداخته اند.
البته حضور ترکان در این منطقه به ھیچ وجه به معنای این نیست که بعدھا گروه ھای مھاجر ترک ھمراه سلجوقیان و سایر سلسله ھای ترک از آسیای میانه به ایران نیامده اند.
اما مھم اینست که قبل از آمدن « ارض الترک » این ترک ھای مھاجر نیز ایران و آذربایجان به تصریح ابن خلدون و طبری (سرزمین ترکان) بوده است.
اما دانشمندان و نسب شناسان فارس به کلی این مسئله را انکار می‌کنند.» (تاریخ ابن خلدون ج ۲ص ۱۵۴چاپ موسسه الاعلمی و ص ۱۸۱ انتشارات دارالفکر)
ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن خلدون حَضرَمی (۸۰۸-۷۳۲ ه ق، تونس)( تولد ۲۷ مه۱۳۳۲ – درگذشت ۱۹ مارس ۱۴۰۶ )معروف به «ابن خلدون» تاریخ‌نگار، جامعه‌شناس مردم‌شناس و سیاست‌مدار عرب مسلمان است.
