گادتب: خانم و آقایی در شهر میانه آزربایجان شرقی، به میدانی که کارگران در آن میایستند، میروند و میگویند که به سه کارگر نیاز دارند که به هرکدام بیشتر از بیست هزار تومان نمیتوانند بدهند ، خیلی ها پشت به آنها میکنند و نمیروند ولی سه کارگری که از روی نیاز با آنان همراه شده و به خانه رفته اند با اقدامی خیرانه و انسان دوستانه مواجه گردیدند!
زوجی که قصد سفر زیارتی داشته اند در اقدامی نیک با انصراف از این سفر ترجیح داده اند که هزینه این سفر را بین سه کارگری که نیازمند بوده اند تقسیم نمایند و به همین دلیل با مراجعه به میدان کارگر در میانه خواستار حضور سه کارگر از بین کارگران برای کار در منزل در قبال دریافت ۲۰ هزار تومان می گردیدند که اکثر کارگران این درخواست را رد نموده ولی از میان آن همه کارگر، سه نفر که نیازمند بودند به ناچار برای بیست هزار تومان همراه آن زن و مرد میروند که کسب روزی کنند.
وقتی این سه کارگر آزربایجانی به خانه آن زن و مرد میرسند حسابی مورد پذیرایی قرار میگیرند و سپس یکی از کارگران میگوید که کار ما را بگویید تا کار کنیم لاکن آن زوج میگویند که ما کاری نداریم که شما انجام بدهید فقط چند لحضه صبر کنید تا دستمزدتان را بیاوریم.
پس از دقایقی صاحبخانه با شش میلیون تومان پول نقد وارد اتاق میشود و به هر نفر از کارگران دو میلیون تومان میدهد و میگوید که این شش میلیون پول سفر زیارتی ما بود که انصراف دادیم و شما که به خاطر بیست هزار تومان مجبور شدید بیایید کار کنید، حتما به این پول بیشتر از بقیه نیاز دارید.
در شرایطی که میلیونها انسان در جغرافیای ایران نام در چنبره فقر و فلاکت و گرسنگی اسیرند، حفاظت از هر دلار و هزینه آن در حوزه نیازهای ضروری وظیفه حکومتی است که نقش مستقیم در پیدایش فقر و فلاکت و فساد داشته و اینک قادر به پرداخت هزینههای ضروری مردم نیست لاکن رژیم ایران هر ساله افراد زیادی را با حمایت های مالی و ارز یارانه ای به سفره ای زیارتی رهسپار می نماید.
با روی کار بودن حاکمیت بیگانگان بر سرزمینمان آزربایجان و با ادامه وضعیتی اینچنینی هر روز شاهد فقر بی رویه مردم ، از هم پاشیدن کانون خانواده ها ،بیکاری و … که همگی در سایه سپردن حاکمیت به دست نااهلانی که با سیاستهای شوونیستی و فاشیستی خود به تمرکز در مرکز و جیبهای خود اندیشیده اند بوده و هستیم ،باشد که ملت های رنج دیده و استعمار گردیده در جغرافیای ایران نام از این پس در حین فروپاشی رژیم ایدئولوژیک اسلامی حاکم بر جغرافیای ایران نام کنونی به آزادسازی سرزمینهای اشغالی خود اندیشیده و اقتدار ملی خود را با بهره مندی از مدیرانی دلسوز از بطن ملت خودشان برقرار سازند.