ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: دولت تورکیه برای حفظ موجودیت خود و در عین حال برای حل و فصل و تعیین تکلیف سه میلیون عرب و تورکمن ساکن سوریه وارد ناحیه شمال سوریه شده است قبلاً نیز بر اساس پیمان آدنا این کشور حق ورود به مرزهای سوریه تا عمق پنج کیلومتری را داشت .موضوع را از هر زاویه سیاسی و بین المللی نگاه کنیم ،عملکرد این دولت در قبال تروریسم کردی دارای حقوق دفاع مشروع از خود می باشد.
از بعد دیگر همه ما می دانیم که احزاب P.K.K و Y.P.K,پژاک دارای سرشت میلیتاریستی، تروریستی هستند که از طریق نبرد مسلحانه می خواهند تکلیف مسائل ملی و سیاسی را تعیین و تامین کنند. چنین روش استالینیستی ،مائویستی ،جوابگوی اختلافات موجود نیست بلکه کاملا به تشدید تضادها می انجامد.
در این بین برخی افراد و اشخاص که در گذشته دیدگاه چپ گرایانه داشتند و یا دارای برخی برداشت های افراطی از مذهب دارند زیر پرده انترناسیونالیسم و هومانیسم مذهبی چشمان خود را عامدانه بر واقعیت بسته و همنوا با کردها شده و داد وفریاد می زنند : دولت تورکیه با تمایلات تجاوزکارانه به کوردهای بی گناه حمله کرده است .و طوری فریاد مرگ بر سر می دهند که گوئی خودشان تجسم انسانیت و مبرا از مرض ایسم و مکتب اند.
واقعیت آن است که انترناسیونالیسم فقط یک آرمان ایده آلیستی است و در عالم سیاست قدرت معیار و مبنای تفسیر و در نهایت تامین منافع می باشد. جنگ جهانی دوم و نتایج حاصل از آن نشان داد که انترناسیونالیسم کمونیستی صرفا در جهت منافع ملی دولت شوروی و حتی نژاد اسلاو جلو می رود ،مائویسم در خدمت چین و منافع آن عمل می کند .
انترناسیونالیسم مذهبی شریعتی نه تنها حقی به سایر ملت ها نداد بلکه مفهوم « امت» را در خدمت دولت قرار داد و این مفهوم نزد ایران گراها در چهارچوب ایران زمین معنا پیدا کرد.
حدود و مرزهای انسانی بدون یک قانون مدون و دارای قابلیت اجرا ، تنها به درد سخنرانی ها و ژست های سیاسی می خورد. انترناسیونالیسم نوعی خود فریبی ناشی از عدم درک حیطه سیاست از اخلاق سیاسی است .فرد یا گروه از حوزه سیاسی نمی تواند وارد حیطه ارزش های بشود که قبل از هر چیزی نیازمند زهد درونی است .اخلاقی به نام انترناسیونالیسم در سیاست بی معنی است چنین اخلاقی فردی است و به ندرت و در افرادی خاصی بروز می کند که خود نادرند. دموکراسی خود یک انترناسیونالیسم است ولی می بینم که در هر کشور رنگ بومی و محلی به خود گرفته است . مارکسیسم مدعی شکل واقعی دموکراسی است.اما دیکتاتوری پرولتاریا شاخصه اصلی آن می باشد . احزاب چپ کوردی به این دلیل چپ هستند که شکل سازمانی دارند ، برای کشتن و به کار گیری اسلحه علیه دولت بدون داشتن انگیزه ائیدولوژیکی ،غیر ممکن است.
انترناسیونالیسم کوردی هیچگاه طالب صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز نبوده است. مشخصه مهم این احزاب در این دونکته نهفته است که اولا این سازمانها توسط ،حزب بعث عراق و سوریه که خود دولتی چپ گرا بودند مورد حمله واقع شده اند و دیگری اینکه درهای این سازمان برای کمک تسلیحاتی و تبلیغاتی غرب باز بوده است روژا از همان ابتدا با ضبط مایمک اعراب و تورکمن شکل گرفت. این بدان معنا است که کانتون کوبانی و یا کانتون عفرین یک کمونالسم به معنای بوکچینی نبوده است. وقتی کوردها پرچم یک ملت و دولت را به آتش می کشند و بیرق پژاک را در دست می گیرند معنای آشکار و نهان آن این است که ،کردستان و معنای کردستان بزرگ یعنی محو تورک و عرب و لر . و اگر در این میان تورکی پیدا می شود که برای روژوا ( غرب سوریه ) فریاد عدالت خواهی می کشد یا در باتلاق حماقت پوچ انترناسیونالیسم مارکسیستی خود را باخته است یا آنکه یک خائن بزرگ و خطرناک برای ملت خود است .زیرا همین به اصطلاح انترناسیونالیسم کمونیستی پژاک و کومله به راحتی فرزندان سرباز و پاسدار ما را می کشد و اسم آن را مبارزه برای آزادی و استقلال کردستان می نامد .
