ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، دکتر بهادری و عین اله شریف پور نمایندگان ارومیه و ماکو به وزیر امور اقتصاد و دارایی در خصوص افزایش نامتعارف عوارض خروج از کشور بصورت کتبی تذکر دادند.
گفتنی است افزایش عوارض خروج از کشور در شهرهای مرزی آذربایجان از جمله پلدشت، اورمیه، خوی، و بانه سبب اعتراضات فراوانی شده است.
سه ماه مانده به پایان سال ۱۳۹۶ شمسی دولت حسن روحانی لایحه بودجه ای را به مجلس ایران تقدیم کرد که اعتراضات زیادی را به همراه داشت و برای اولین بار در تاریخ ایران نیز از طرف مجلس رد شد. جنجال برانگیزترین موارد در این لایحه نیز افزایش ۵۰ درصدی قیمت بنزین و افزایش بی سابقه عوارض خروج از کشور بود که برای خروج هوایی از کشور ۳ برابر و خروج زمینی ۹ برابر شد.
در همان روزها این لایحه همراه با دیگر فشارهای اقتصادی، بیکاری مفرط جوانان، فسادهای کلان اقتصادی مقامات حکومتی، بحران های زیست محیطی و بی عدالتی ها در سیستم قضایی این کشور سبب گسترده ترین تظاهرات حکومتی تاریخ جمهوری اسلامی شد که در آن دهها نفر کشته و مجروح و هزاران تن بازداشت شدند.
برخلاف اعتراضات پیشین، معترضان این تظاهرات قایل به هیچ مسامحه ای با حکومت نبوده و سرنگونی نظام حاکم را خواستار بودند. پس از سرکوب خشونت آمیز این تظاهرات لایحه بودجه با حذف افزایش قیمت بنزین و برخی تغییرات دیگر به تصویب رسید اما عوارض خروج از کشور به همان روال باقی ماند.
رژیم نژادپرست فارس دلیل افزایش عوارض خروج از کشور را جلب مردم به مسافرت های داخلی و اجتناب از خروج ارز عنوان می کند. اما تامل در مقاصد مسافرت ها به خارج از کشور نشان از این دارد که این سیاست بیش از آنکه تصمیمی اقتصادی باشد، ریشه در سیاست های ایدیولوژیک، نژادپرستانه و ترک ستیزانه ای دارد که سالیان دراز به صورت پنهان و آشکار دنبال شده است. تنها در نوروز سال ۹۶ بیش از نیم میلیون مسافر از ایران به ترکیه سفر کرده اند. دومین کشور پرمتقاضی کشور آذربایجان بوده است که سفر ایرانی ها به آن سال به سال به طور چشمگیری اضافه می شود.
دلایل عمده ترک ستیزانه بودن این سیاست ها را می توان اینگونه نوشت:
اول: افزایش تقاضا برای مسافرت به این دو کشور ترک که اصول برخورد با توریست در آنها روز به روز مدرن تر می شود، حکومت ایران را به شدت به وحشت انداخت. ایران ۱۰۰ سال است تمام تلاش خود برای مبارزه با هویت ترکی و تحقیر و به حاشیه راندن ترکها به کار برده است.
از این جهت کاملا آگاه است که مسافرت ایرانی ها به ویژه ترکها به این دو کشور ترک و مقایسه زندگی مدرن همزبانانشان با فلاکتی که آنها در ایران با آن درگیرند، آنها را بیش از پیش با سیاست های ترک ستیزانه حکومت ایران آشنا می کند و بیشتر از گذشته با این حکومت بیگانه می کند.
هر ترک و آذربایجانی که به این دو کشور سفر می کند متوجه می شود که کشوری که در آن زندگی می کند کشور او نیست بلکه او در آن زیر استعمار زندگی میکند.
دوم: بهانه های اقتصادی برای افزایش عوارض خروج از کشور نیز نه تنها کمکی به اقتصاد این کشور نمی کند بلکه بیکاری در مرزها را تشدید کرده و رونق اقتصادی در این مناطق را نیز از بین می برد که این خود نیز در جهت سیاستهای ترک ستیزانه و نژادپرستانه حکومت است چون در این مناطق نیز ترکها هستند که اقتصادشان به مرزها وابسته است.
می توان به طور خلاصه گروههایی را که در شهرهای مرزی به شدت از این مسئله متضرر می شوند به صورت زیر نوشت:
— صدها راننده ای که در این مرزها با مسافرکشی امرار معاش می کنند.
–هزاران نفر که در مغازه ها و بوتیک های کوچک اجناس خود را با سفر زمینی و خریدهای کوچک تامین می کنند.
–هزاران نفر از کسانی که کارشان رستوران داری، غذاخوری های کوچک و استراحت گاهها و کافه ها است.
–صدها نفر از هتل داران و صاحبان مهمان خانه ها
–صدها نفر از کسانی که کارشان بارکشی و جابه جایی بار در معابر گمرکی است.
–دهها نفر از سرمایه گذاران ایرانی که در ترکیه برپایه این مسافران برنامه ریزی و سرمایه گذاری کرده و هتل ها یا مکان های تفریحی اجاره کرده و به ارایه خدمات می پردازند.
–صدها نفر از افرادی که به عنوان مترجم و راهنمای تور در شهرهای مرزی ترکیه ساکن شده و خدمات مسافرتی ارایه می دهند.
سوم: حکومت ایران گمان کرده است که ترکیه و آذربایجان نیز مانند این کشور کل سیاست اقتصادیشان را تنها در یک زمینه متمرکز کرده و به توریست وابسته اند. به همین دلیل نیز از استقبال ایرانی ها از مسافرت به این دو کشور و پویایی اقتصاد آنها خشمگین شده و در راستای سیاست خصمانه همیشگی اش، به ظن خود در پی ضربه زدن به اقتصاد آنهاست.
