ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: آمریکا بیست سال پیش به نام مبارزه با تروریسم با پیشرفته ترین تجهیزات جنگی به افغانستان عقب مانده و ایلی طایفه ای حمله کرد. همه جا را ویران کرد. بیشتر از صدهزار سرباز امریکایی را در آنجا مستقر کرد، در جستجوی خانه به خانه هزاران نفر را کشت. سپس از جعبه جادوی “سیا” فردی به اسم کرزای را بیرون آورد و به رهبری کشور افغانستان گمارد تا هرچه دستور میدهد بدون چون وچرا اجرا کند. اکنون بیست سال میگذرد. در افغانستان نه دموکراسی وجود دارد و نه حقوق بشر. امریکا بدون کوچکترین هماهنگی با دولتی که خود مستقر کرده بود، به دلایل عمروعاصی افغانستان را به طالبان می سپارد و ظاهرا میرود. یعنی به همانها می سپارد که آنها را تروریست میدانست و برای محو آنها به افغانستان لشکر کشیده بود.
امروز ترامپ از بایدن انتقاد میکند که نحوه عقب نشینی از افغانستان درست نیست. اما باید یادآور شد که دولت بایدن دقیقا همان برنامه ای را اجرا میکند که دولت ترامپ در مذاکراتش با طالبان به توافق رسیده بود. در این مذاکرات به هیچ یک از اعضای دولت رسمی افغانستان اجازه شرکت داده نشد.
این سرنوشت محتوم تمام نیروهای سیاسی اعم از اپوزسیون یا پوزسیون در سرتاسر جهان است. هر کس به نیروی خارجی و بیگانه متکی شد، سرنوشتی جز این نخواهد داشت.
اکنون بخشهای اعظمی از افغانستان به کنترل طالبان در آمده است. به غیر از کابل که پایتخت کشور است تنها در شمال شرقی کشور به مرکزیت مزارشریف یعنی همان جغرافیایی که ژنرال دوستوم با نیروهایش در آنجا مستقر هستند، جنگ و مقاومت شدید در جریان است. به بیان دیگر امروز سنگینی تمامیت کشور افغانستان بر دوش تورکهایی هست که در لشکر ژنرال دوستوم از ایالات شمالی دفاع میکنند.
نتیجه این نبرد خونین چه خواهد شد؟ نمیدانم.
این درست است که دولتها فقط برای تامین منافع ملی خودشان تلاش میکنند، آمریکا نیز در افغانستان بدنبال منافع کشور خود هست، اما جهانیان باید به خاطر بسپارند که آمریکا برای تامین منافع خود چقدر بیرحمانه یاران خود را فروخت. بی هیچ گفتگویی مسئولیت این جنایت و فاجعه انسانی در افغانستان مستقیما بر عهده آمریکایی است که در مذاکرات پنهان خود با طالبان خنجر بر پشت دولت مستقر و مردم بی خبر افغانستان زد.
این یارفروشی ناجوانمردانه را تاریخ با مرکبی از خون بر صفحات خود خواهد نوشت.
