ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: از دیرباز این سوال و ذهنیت در بین فعالین حرکت ملی آزربایجان ایجاد شده است مبنی بر اینکه جریانهای مختلف در حرکت ملی آزربایجان کی و چگونه متحد خواهند شد.
گاها درگیری های داخلی بین احزاب و جریانهای سیاسی آنچنان بوده است که برخی از نظریه پردازان صحبت از عدم اتفاق و اتحاد در افق دوردست آزربایجان را متصور شده و متعاقبا این عدم اتحاد نظر را مبنای عدم نتیجه گیری کل حرکت ملی آزربایجان قلمداد کرده اند.
اما واقعیت چیست؟
با نگاه به اکثر جریانهای سیاسی در خاورمیانه و حتی کشورهای پیشرفته شاهد وجود جریانهای متعدد سیاسی مخالف هم بوده ایم منتها درجه مخالفت این جریانها در برخی از کشورها همچون اوپوزسیون سوریه به خاطر نبود سبقه مبارزات سیاسی_تاریخی عمیق منجر به درگیری داخلی و استحاله جنبش مردمی علیه نظام حاکم و سو استفاده جریانهای خارجی و دخالت در امور داخلی این کشور شده است اما فرض مثال مشابه همین اعتراضات در اعتراضات موسوم به بهار عربی در کشورهایی مثل مصر،تونس و حتی لیبی به نقطه اتحاد و همسویی اوپوزسیونها علیه حکومتهای دیکتاتور مبدل گشته و موجبات سقوط حاکمان مستبد گردیده است هر چند که نتیجه این انقلاب باب میل غایی انقلابیون نباشد لیکن وضعیتی آچمز همچون سوریه را رقم نزده است.
در واقع مبارزات مدنی و درک از واژه پلورالیسم سیاسی درون یک جنبش از عمق درک یک ملت در طول سالها مبارزه ( سبقه مبارزه ) علیه حکام توتالیتر نشات میپذیرد.
حرکت ملی و مدنی آزربایجان که ریشه در یکصد سال مبارزه مدنی جهت نیل به اهداف ملی در جغرافیای آزربایجان جنوبی دارد جنبشی با سبقه تاریخی است.
فراز و نشیبهای این حرکت در طول ۳ دهه اخیر نشانگر جوانی و عدم پختگی آن و گسست تراژدیک و خلا جامعه روشنفکری بعد از سقوط حکومت ملی آزربایجان به رهبری سید جعفر پیشه وری ( آذر ۱۳۲۵ ) امری طبیعی به نظر می رسد. اصطکاک و خود زنی جریانهای جوان در این جنبش ملی در طول زمان موجبات پختگی آن را سبب خواهد گشت.
همانگونه که فوقا اشاره گردید حرکت ملی و جوان آزربایجان علی رغم گسست یک نسل از تئورسینها و متفکران سیاسی و روشنفکری به خاطر فاکتور سبقه مبارزات تاریخی نمیتواند وارد فاز خطرناک سوریه گردد.
یکی از بارزترین مثالها و نمونه هایی را که میتوان شاخصه ای از حرکت به سمت آگاهی و پختگی نسبی حرکت ملی قلمداد کرد نمونه اخیر و قابل لمس دو مراسم ترحیم زنده یاد استاد حسن دمیرچی و زنده یاد عزیزپورولی از فعالین سرشناس حرکت ملی آزربایجان را برشمرد. در واقع تابلویی که فعالین ملی آزربایجان با اتحاد و اتفاق در مشارکت در هرو مراسم علی رغم اختلافات فکری به بیرون نشان دادند بارقه هایی از حرکت به سمت آگاهی و پختگی بود هر چند که ایده آل نباشد هر چند که بازهم برخی حواشی را با خود داشته باشد اما کلیت امر نوید پختگی کامل سیاسی حرکت ملی آزربایجان در روزهای آینده را نشان میداد.
امیدواریم جریانهای ملی و مدنی آزربایجان با تمییز خطوط تنقید ( بار مثبت ) و تخریب ( بار منفی ) تمرین دمکراسی در حرکت ملی را با در نظر گرفتن منافع ملی نه منافع حزبی سرلوحه کار خود قرار دهند و با درک عمیق از پلورالیسم سیاسی رویکردی غیر حذفی با سایر جریانها را درپیش بگیرند.
مادامی که هوشمندی جایگزین احساس و خودبینی نگردد و تا وقتی که ندانیم ما وارثان حرکتی هستیم که پدرانمان در طول یکصد سال گذشته بانی حداقل ۳ انقلاب بزرگ ( اما شکست خورده ) بوده اند نه، خواهیم توانست وارثان خوبی باشیم و نخواهیم توانست اشتباهات آنها را با درایتمان تکرار نکنیم.
تحریریه طیف فعالین مستقل حرکت ملی آزربایجان یکشنبه ۱۴ مهر سال ۱۳۹۸
