ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: دکتر عیسی کلانتری در وبینار علمی- تخصصی” استراتژی های ملی و بین المللی مقابله با پدیده های زیست محیطی خشکسالی و…” با اشاره به نابودی آب و خاک ایران گفت:
” ایران در حال محو شدن است. مسئولین ۴۰ سال اخیر ایران بابت ویرانی طبعیت باید پاسخگو باشند …. سیاستمداران کشور به توسعه پایدار اعتقاد ندارند …”
این خبر که با کُد ۷۸۴۷۱۲ در ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰ در رسانه ها منتشر شد، حاوی نکات ارزشمند علمی و فنی است. و ضرورت دارد دانشمندان، اندیشمندان و اساتید متخصص در امور آب و خاک و محیط زیست و صاحب نظران شیوه زیست انسانی در جغرافیای طبیعی ایران ، با حُسن نظر به این هشدارهای آقای دکتر کلانتری نگریسته و با غلبه بر سیاست بکلی غلط سیاستمداران در نگاه به” حیات و بقای” طبیعت ایران و انسانها و تمام موجودات زنده آن طبیعت، راه کارهایی علمی برای توقف و حداقل کُند سازی محو شدن ایران ارائه دهند.
اما آقای دکتر کلانتری بزرگوار که حداقل ۳۸ سال است در کرسی و جایگاه رجال سیاسی و مدیریتی آب و خاک و کشاورزی و محیط زیست ایران، سرنوشت طبیعت این سرزمین را در دست گرفته و در منصب رئیس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ایران، مدیر عامل شرکت کشت و صنعت مغان، بیش از ۱۲ سال وزیر کشاورزی ایران ، مشاور معاون اول رئیس جمهور در امور آب، کشاورزی و محیط زیست ایران، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ایران، بیش از ۲۰ سال دبیرکل خانه کشاورز ایران در سیاستگزاری، طراحی، برنامه ریزی و عملیات اجرایی به تعبیر خودتان ” محو شدن ایران” نقش اصلی و بی بدیل داشته اید، شما چرا ؟!
آقای سیاستگزار و برنامه ریز حیات و بقای انسان در طبیعت ایران، شما در طلب ” آب و خاک ” ایران در حال محو شدن هستید، اما در اقصی نقاط ایران بویژه در دشت مغان، نسل کنونی عشایر مرزدار از شرکت و دولت فخیمه جنابعالی ” خون مرزدار” طلب می کند. خون مرزدارانی که هزاران سال با اُنس الهی طبعیت آب و خاک و محیط زیست مغان و حتی چراگاه گله های آهو و گوزن مغانه را حفظ کرده بودند .ناگهان از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۹ با منش تهاجمی شرکت و وزارت دولت تحت امر دکتر عیسی کلانتری در مقام مدیرعامل کشت و صنعت مغان و مقام عالی وزارت کشاورزی ایران مواجه شده و آماج حمله های ناجوانمردانه مدیران شکم حرامی نابودگر آب و خاک شدند.
آقای کلانتری چرا و چگونه نظام جمهوری اسلامی ایران را مسئول فاجعه” محو شدن ایران” معرفی می کنید؟ در حالی که زشت ترین جنایت در قشلاقات عشایر مغان در دهه های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ برابر چشمان تان در حق مردم صاحب آب و خاک رخ داد. مردانگی کرده و اعتراف کن: آن گلوله ای که از تفنگ حمله کنندگان به اوبه های عشایر که سینه و قلب مرزداران دریده و موجب قتل و جرح و حبس و جریمه ناجوانمردانه شد، نه به دستور مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، بلکه ناشی از وحشی گری مدیران دولت وقت بود. جنایتی که در آن، فرزندان عشایر را در قشلاق اجدادی حداقل پانصد ساله شان کشته و برای آرام شدن اعصاب شان ” جشن اسبان نر و ماده درحال…” را برگزار می کردند.
آقای کلانتری در محکمه وجدان انسانی شفاف بگو در دهه ۱۳۶۰، چگونه اراضی خالصه کاران و زارعین مرزدار مغان به زور تفنگ اشغال شده و سرانجام شرکتی به وسعت بیش از ۷۲ هزار هکتار زمین مرغوب شهره جهانی، طبق گزارش مدیرعامل وقت آن شرکت در اواخر دهه ۱۳۹۰ بسان ” تخم مرغ توخالی” در جمع دوستان مدیر و کارشناس کشاورزی و رفقای شما معرفی شد!!
آقای کلانتری هشدارهای تان برای محو شدن طبیعت ایران، امری مستحسن است.اما عمل تان در ۳۸ سال گذشته در برخورد با آب و خاک و صاحبان آن آب و خاک مصداق بارز ستمگری است. ستمی که هم اکنون نیز در استان اردبیل استمرار دارد. مدیرانی که نه فریاد و آه و ناله مردم مرزدار وارث ۲۰۰ هزار شهید تاریخی مرزداری را درک می کنند و نه به حکم مجتهد نامی اردبیل و نماینده ولی فقیه در استان توجه می کنند و نه وقعی به عدالت بروز یافته در تصمیمات عالی ترین مقام سازمان ثبت اسناد املاک و سازمان امور اراضی دولت می گذارند. عین منش شرکت و دولت متبوع جنابعالی در دهه های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ با عشایر مظلوم مغان را پیشه خویش ساخته اند.
آری آقای دکتر کلانتری، اگر مسئولین نظام را به جرم ۴۰ سال بی تدبیری در ویرانی طبیعت ایران به پاسخگوی فرا می خوانید. آه و ناله زنان و مردان حافظ آب و خاک مغان، مدیران دولت در بخش آب و خاک از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۸۲ را به جرم کشته شدگان مظلوم عشایر و غصب آب و زمین اجدادی به پاسخگویی دعوت می کنند. آنان نه فقط آب و خاک، بلکه” خون مظلوم” طلب می کنند. مردانه سینه سپر کن و پاسخ این مظلومین و مقتولین و محرومین از حقوق شرعی، الهی ، عرفی و قانونی را بدهید.
نویسنده تاریخ دشت مغان
میرنبی عزیززاده ۲۸/ ۲/ ۱۴۰۰
