گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، روزانه بیش از 50 میلیارد تومان کنسانتره مس بدون هیچ انتفاعی برای مردم آذربایجان راهی کرمان میشود و سالهاست سر بیکلاه احداث کارخانه ذوب و پالایش و راهاندازی صنایع پاییندستی مس و تخریب محیطزیست برای آذربایجان میماند و سونگونی که همچنان پس از سالها از حق خود مبنی بر بازگشت درآمدهای معدنی محروم است.
معدنی واقع در یک منطقه کوهستانی در قره داغ آذربایجان بر روی کمربند مس جهانی که طبق اعلام سازمان زمینشناسی و اکتشافات معدنی، ۴۰ درصد ذخایر مس ایران را در خود جایداده است.
موضوع شرکت مس آذربایجان تا آنجایی کشدار و بینتیجه شده که علاوه بر مسئولان و نمایندگان مجلس، مردم استان و منطقه نیز از هر مسیر و ابزاری برای رساندن صدای مطالبه گری خود در این خصوص استفاده میکنند. شرکتی که دستکم همه اقدامات و تلاشهای صورت گرفته در نزدیک به یک دهه و از سوی نمایندگان و مسئولان مختلف استان برای تشکیل آن هیچ دستاوردی نداشته و برخی جریانها و عوامل مشخص در مسیر تحقق این مطالبه بهحق مردم آذربایجان دستاندازی و سنگاندازی کردهاند.
البته باید شاهبیت غزل پرسوز دستخالی آذربایجان از ظرفیتهای معدنی خود را در اظهارات استاندار سابق آذربایجان شرقی خواند که محمدرضا پورمحمدی در آن گفته بود، هرروز کنسانتره مسی به ارزش ۵۰ میلیارد تومان از این استان به کرمان میرود و اگر همین پول در خود استان بماند اینجا بهشت میشود و اگر فقط خطوط ذوب و پالایش مس در سونگون راهاندازی و در کنار آن یک شهرک مس ایجاد شود که ورقهای مس و کابل تولید کند، ثروتهای کلانی برای آذربایجان شرقی ایجاد خواهد کرد.
آذربایجان حتی برای حمایت از یک تیم فوتبال بهنام تراختور با استفاده از درآمدهای حاصل از فروش مس استخراجی از دل خاک آذربایجان باید به نمایندگان و مسئولان فلان استان جواب پس دهد که مدعی هستند بهواسطه سرمایهگذاری در حوزه معدن مس سونگون صاحب و مالک منابع و درآمدهای معدنی مردم آذربایجان شرقی هستند و آنها باید تعیین کنند که چه میزان از این درآمدها و در چه محلی استفاده شود، غافل از اینکه درآمدها و منافع مالی که در طول تمام سالهای بهرهبرداری از تنها یک معدن مس سونگون به برخی استانها و شرکتهای خارج از آذربایجان شرقی سرازیر شده، رقمی فراتر از تصور و چندین و چند برابر کل سرمایهگذاریهای محدود انجامشده در این بخش بوده است.
منشأ و علت طرح تمام این ادعاها عدم استقلال بخش معدنی آذربایجان شرقی و فقدان شرکت مس آذربایجان است، شرکتی که وعده چندساله تأسیس آن تاکنون در حد شعاری بر روی کاغذ و سوژهای تکراری برای پیگیری گاهوبیگاه رسانهها باقیمانده و نتیجه آن شده سرازیری ثروت معدنی آذربایجان به خارج از استان و سر بیکلاه مردم مناطق محرومی مانند ورزقان از سفره رنگین درآمدهای معدنی این منطقه.