ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: در حالی‌که تمام اسناد و مدارک موجود بر تورک‌بودن تمامی یا غالب جمعیت بومی تهران تا زمان قاجاریه دلالت دارند؛ لذا استفاده از عنوان «تهرانی/تهرانلی» از نظر تباری و زبانی بی‌شک دلالت بر اصالت تورک‌بودن آن دارد.
امروز با گذشت قریب یکصد سال از پایان دوره‌ی قاجاریه و شاید دقیق‌تر بتوان گفت بعد از انقلاب ضدتورک مشروطه، اصل تباری و زبانی تهران به تدریج از تورکی به دوزبانه (تورکی و فارسی) تغییر یافته و توسط پان‌ایرانیست‌ها با گستاخی تمام وجود تورک انکار و در بهترین شرایط به عنوان مهاجر و مقیم معرفی می‌گردد.
عده‌ای از تورک‌ها و متأسفانه حتی فعالین مدنی تورک به‌خصوص آزربایجانچی‌ها دانسته و نادانسته با پیروی از این تز پان‌ایرانیستی و بکارگیری عبارت «تورکهای تهران!» و حتی بدتر از آن «تورکهای مقیم تهران!» یا «آزربایجانی‌های مقیم تهران!» به‌طور غیرمستقیم موجب می‌شوند که تهرانی بودن، مساوی با غیرتورک بودن بر ذهن شنونده متبادر و بر این بدعت تأکید گردد.
راقم در اینجا لازم می‌داند داخل پرانتز به این نکته اشاره نماید که کلمه «مقیم» ازنظر لغوی و آنچه جاافتاده است به کسی یا کسانی گفته می‌شود که از زادگاه یا وطن خود مهاجرت کرده و به عنوان اقلیت تباری و زبانی در وطنی غیر، سکونت گزیده باشد؛ لذا کسانی که بنا به شرایط مختلف اجتماعی در داخل یک شهرستان یا یک استان و یا در یک منطقه خاصّ جغرافیایی جابه‌جا شده باشند سکونت در محل غیر برنگزیده و قطعاً مقیم و مهاجر طلقی نمی‌گردند.
