گادتب: سیاست خارجی ایران همواره حول محور ضدتورکی چرخیده و برای ارضای غریزه ضدتورکی خود همواره با دشمنان تورک پیمان دوستی بسته است، حتی اگر این پیمان به قیمت از دست دادن قسمتهایی از کشور بوده باشد (هرچند در زبان یا رفتار بیزبانی بوده باشد)
دیپلماسی باخت بقدری سیاستمداران ایرانی را ذلیل کرده که برای دیدار با یک استاندار دون پایه از یک منطقه خودمختار کشور همسایه از تهران با وزیر و وکیل و خدم و حشم تا اورمیه شتافته و تن به رزالتی دادهاند که استاندار دون پایه بج سینه نقشهای که نصف کشور ایران را به عنوان کردستان بزرگ معرفی میکند، کنارش ایستاده و برای عکس یادگاری گرفتن با اون و بجسینهاش مسابقه میدهند.
دیپلماسی بازنده ایران را به دره سقوطی سوق میدهد که برای دشمنی با تورکها حاضرند درکنار کشورها و قومهای بازنده در برابر تورکها ایستاده و اقتصاد و تجارت و روابط بینالملل را فدای تعصبات کور و بینتیجه خود کنند.
ایران هیچگاه در برابر هیچ کشور قوی و ضعیف و برزرک و کوچک برنده روابط دیپلماتیک نبوده و با آدامه این روند هیچگاه هم برنده نخواهد بود، چراکه سیستم سیاست خارجی ایران برمبنای ضدتورکی بنا شده و این یعنی باخت در تمام عرصههای بینالمللی…