عدالت از نوع آمریکایی

گادتب: همانگونه که انتظار می رفت جو بایدن رییس جمهور آمریکا ادعای نسل کشی ارامنه را به رسمیت شناخت و با این عمل  نشان داد ژست  هومانیستی برای بشریت ، وسیله و  بازیچه ای  برای  تسلط و قدرت است .

این مسئله که آیا دولت عثمانی مرتکب چنین جنایتی شده است یا نه ، می بایست وقوع آن توسط نهاد های مطالعاتی مورد تصدیق قرار گیرد اما دولت آمریکا نشان داد که بیش از حقیقت به سیاست و منافع خود اهمیت قائل است و همین است که این  موضوع نیز همانند سایر موضوعات مربوط به حق و عدالت  توسط دولتمردان سیاسی آمریکا  به ثمن بخسی فروخته می شود این را نه به این دلیل می گویم که سمپاتی به کشور  ترکیه داشته باشم بلکه در اکثر مواقع مواضع دولت مردان سیاست ،خصوصا آمریکائیها از این سنخ بوده است .کشوری که هفتاد سال پیش بزرگترین جنایت علیه بشریت را مرتکب شده است اکنون چگونه می تواند داعیه دار عدالت و حقیقت باشد .تاریخ آمریکا پر است از بی عدالتی این دولت علیه سرخ پوستان و سایر ملت های ساکن در  نقاط مختلف  جهان .

البته این موضوع به قدری روشن و واضح است که شاید خواننده را از خواندن دوباره آن دچار ملالت کند بحث بر سر این است که چون ترکیه در سیاست خارجی تا حدی متمایل به همکاری با روس ها شده و موشک های اس ۴۰۰ خریداری نموده و در ماجرای حل بحران قره باغ  بدون اجازه  آمریکا وارد  مبادله با روس ها شده لذا باید و بایستی مجازات شود و اولین طلیعه این تنبیه،  شناخت و رسمیت دادن به کشتار ارامنه است .بنابراین می بینیم که حقیقت چگونه مسخ قدرت شده و اهداف بر اساس نفع و سود پی ریزی می شود . فی الواقع سازندگان خشونت خود همین سیاستمداران هستند که دوباره در کسوت حق طلبان به صحنه می آیند و از رنج بشری حرف می زنند شاید گذشت زمان صورتک آنها را تغییر دهد این یکی می رود آن یکی می آید اما ماهیت آنها همان چیزی است که در پشت نقاب دارند . با این حال در سیاستمداری دولت آمریکا آن چیزی که به طور قاطع صورتکی ضخیم را می سازد همان ناله و افغان برای حقوق بشر است که از قضا بخشی از سیاست بین الملی آنها محسوب می شود. آمریکا بیش از هر کشوری دیگر برای دموکراسی و حقوق بشر ناله و فریاد نموده است ولی دوصد گفته و نیم کردار نیست . معنای این سخن این نیست که در آمریکا دموکراسی وجود ندارد چرا هست و بسیار هم خوب عمل می کند اما آنچه در نظام بین الملل شاهد هستیم نوعی سلطه و تحمیل قدرت وجود دارد که برابر با نظام استبدادی است همان نظامی که تنها اقلیت بر اکثریت سلطه خود را می گستراند .بدین ترتیب آن چیزی که ایالات متحده تحت عنوان نظم جدید منظور نظر دارد بازگشت استبداد به نظام بین المللی است همان نظامی که بعد از جنگ جهانی دوم آمریکا را تنها قدرت برتر ،فعال مایشا ساخت . و از این  رهگذر هر کشوری که به نحوی با نظام بین المللی وی زاویه داشته باشد در انزوا و تحریم قرار می گیرد البته این واقعیت را پذیرفت که هر امپراطوری در این سیاره سبز پیدا شده لاجرم به سمت سلطه گری و سلطه جویی رفته است یا این حال آن مقدار فسادی که با نام دموکراسی آمریکایی پربا شده ، هنوز لنگه برای خود نداشته است

بهنام کیانی اجیرلی