ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
یکی از مشکلات مهم فعالین مدنی در آزربایجان جنوبی عدم برخورداری از حقوق اولیه انسانی است که ارگانهای اطلاعاتی، امنیتی و بسیج با همکاری دستگاه قضایی اقدام به نقض آن می نمایند.
نظام قضایی ایران در اصل با رویکردی ضد قوانین حقوق بشری در قبال منتقدین نظام عمل می نماید و در تلاش است کرامت انسان ها را مخدوش و نابود سازد.
اکبر علی فتحی پور پدر شهید بزرگوار حسین فتحی پور، طی سالهای اخیر با انواع فشارهای نهادهای امنیتی و اطلاعاتی روبرو بوده است بطوری که از تمامی حقوق شهروندی در بیدادگاه های نظام غیردموکراتیک اسلامی محروم می باشند.
بازداشت های بی دلیل، ضرب و شتم و نقض حقوق اولیه انسانی در قبال خانواده فتحی پور حاصل پروژه ای چندین ساله است که از جانب حکومت ایران بر ایشان روا می دارند.
ضمن اعلام انزجار از اقدامات دستگاه های امنیتی و قضایی استبداد اسلامی ایران در نقض حقوق بشر، خواستار رفع تبعیض های گسترده حکومت ایران می باشیم.
شهید حسین دانش آموز دوم دبیرستان بود و در جریان تظاهرات چهارم خرداد ۱۳۸۵ در شهر سولدوز جانش را در راه آزادی و استقلال آذربایجان و رهایی ملت ترک از هر گونه ظلم و استثمار فدا نمود.
ردای آنروز قیام بزرگ چهارم خرداد سولدوز در حال شکل گیری بود. دسته ها و گروههای مردمی از نقاط مختلف سولدوز در جلوی اداره ارشاد نقده تجمع نموده بودند. در آنجا اجازه سخنرانی به پروفسور پرویز محمدی داده نشد و از سوی دیگر با بی تدبیری مسئولین بسیجیان شلاق بدست و نیروی ضد شورش نیروی انتظامی و گارد ویژه با حمله به مردم خشم مردم را برانگیختند.
ملت تورک تظاهرات کننده قصد آزادسازی ساختمان فرمانداری سولدوز(نقده) و خالی نمودن ساختمانهای دولتی موجود در آزربایجان از اشغال مستبدین را داشتند آنروز پدر شهید حسین فتحی پور در نزدیکی آن محل مشغول کار بود که با شنیدن صدای انفجار به آنجا می رود و در آن حین حسین را می بیند که جلوتر از همه بر بلندی سکویی ایستاده و در میان آن همه سنگ و گاز اشک آوری که وی در مسیر آن قرار داشت ملت را با حرکات دست به جلو فرا خوانده و به استقامت در ادامه راه تشویق می نماید.
پدر با دیدن این صحنه، پیش حسین رفته و او را به عقب می کشد. حسین ،فعال حرکت ملّی آزربایجان جنوبی در آنحال همانند سابق تبسمی در صورتش نقش می بندد که هیچگاه از ذهن پدر پاک نخواهد شد. سیل عظیم جمعیت روانه فرمانداری نقده می شوند و در نقاطی از مسیر حسین با آن روحیه جوانمردی خود منجی سربازانی که بدستور مافوقهای خود سد راه ملت شده بودند، می شود.
سرانجام تمامی دسته های عظیم مردم به جلوی فرمانداری می رسند. ناگهان دژخیمان رژیم حکومت اسلامی ایران شروع به شلیک گلوله به سمت مردم بی دفاع می کنند و حسین با اصابت گلوله ای به قلب وی بهمراه تنی چند از جوانان رشید حرکت ملّی آزربایجان جنوبی به مرحله رفیع شهادت دست می یابند.
