ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب» دیپلماسی فرهنگی آنکارا در حال بلعیدن تهران؛ “کمپین آموزش ترکی استانبولی به ترکان ایران در فضای مجازی”
- آنهایی که ۴ دهه فرصت تحصیل زبان مادری را در سیستم آموزشی کشور فراهم نکردند، توانایی مهار قدرت نرم ترکیه را در بدنه اجتماعی ترکهای ایران نخواهند داشت!
- 2- سال ٨۵ در کلاس های غیررسمی زبان ترکی که در قالب “انجمن ادبی شهریار” در دانشگاه گیلان برگزار می کردیم سِیلی از دانشجویان مشتاق که آماده فراگیری زبان مادری خود بودند از این برنامه استقبال می کردند. برگزاری این کلاس ها رویه ای مرسوم در میان دانشجویان تُرک اکثر دانشگاه های کشور بود.
- 3- این رویه از آغاز دهه هفتاد و با همت دانشجویان و برخی اساتید مرسوم شده بود. هر چند این کلاس ها به صورت محدود و هفته ای ٢ ساعت آن هم با کلی مکافات اداری و سر و کله زدن با مسئولین دانشگاه امکانپذیر می شد اما کورسوی امیدی برای ورود رسمی زبان مادری به سیستم آموزشی کشور بود.
- 4- سال ها گذشت و نهادهای مسئول علی رغم نص صریح قانون اساسی و تاکید مرحوم بهشتی مبنی بر وظیفه دولت برای فراهم کردن امکانات لازم برای تدریس زبان های مادری اعم از چاپ کتاب، استخدام معلم و… به نحوی طفره رفتند. و حتی ایرانشهریها به کلی وظیفه دولت را در این خصوص منکر شدند.
- دولت روحانی نیز علی رغم وعده هایی که در خصوص تاسیس فرهنگستان زبان و ادبیات ترکی و ورود این زبان به سیستم آموزشی کشور داده بود همانند اخلاف خود به این وعده وفا نکرد. و حتی با افتضاحی به نام “طرح بسندگی زبان فارسی” عملا به درخواست مشروع ما دهن کجی کرد.
- 6- امروز خبری در فضای مجازی با تیتر ” آغاز به کار کمپین تدریس زبان ترکی به ترکان ایران توسط فعالین مدنی ترکیه” دیدم! با دیدن این تیتر یاد روزهایی افتادم که برای اخذ مجوز تدریس دو ساعتی زبان مادری ام باید در معیت دوستان جلوی اتاق مدیریت فرهنگی دانشگاه گیلان خبردار می ایستادیم.
- 7- خبر در عین حال که مسرت بخش بود اما بسیار دردآور بود. لحظه ای به وضعیت فرهنگی مملکت فکر کردم. به اینکه مدعیان وطندوستی، برابری، برادری و… چه به روز ساختار آموزشی کشور آورده اند که جامعه مدنی کشور همسایه متولی تدریس زبان مادری بخش عمده ای از جامعه ما شده است!
- 8- اما این تمام ماجرا نیست و می توان ساعت ها تحلیل و تفسیر برای آن تحریر کرد. ضعف سیستماتیک دولت در ایران محدود به یک حوزه نیست. به راحتی می توان با رجوع به آمار اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و… اثبات کرد که این ساختار در رقابت با قدرت های همسنگ منطقه ای چیزی برای عرضه ندارد.
- 9- از ضعف در تولید و صادرات گرفته، تا ضعف در میز دیپلماسی و اکنون شکست در دیپلماسی فرهنگی! تعبیر ساده تیتر خبری که در سطور بالا ارائه شد این است: ترک های ایران سالها تدریس زبان مادریشان را با التماس از ساختار آموزشی کشور طلب کردند و پس از چند دهه ناکامی در رسیدن به این مقصود…
- سیستم آموزشی ترکیه با اتکا به امکانات شبکه های اجتماعی و توسل به دیپلماسی فرهنگی حاضر به پاسخگویی به مطالبه مشروع شهروندان تُرک ایران شده است. همزمان با این اقدام باید منتظر بروز پررنگتر قدرت نرم ترکیه در بدنه اجتماعی ایران به لطف جمعیت کثیر ترک های ایران شد.
- کسانی که ۴ دهه فرصت تحصیل زبان مادری را در سیستم آموزشی ایران فراهم نکردند. و حتی منکر هویت تُرکی در ایران شدند. دیگر توانایی منصرف کردن شهروندان ترک ایران از آموزش زبان ترکی آن هم با لهجه استانبولی و تاثیرپذیری بیش از پیش از سیاستهای فرهنگی آنکارا را نخواهند داشت….
