گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، در سالیان اخیر، مباحث مختلفی در رابطه با موفقیت و یا عدم موفقیت ستاد ملی احیا دریاچه اورمیه در تثبیت و احیای دریاچه بیان شده است. ستاد بیان داشته است که مراحل تثبیت و احیا موفقیتآمیز بوده است، و متعاقبا دریاچه در سال ۱۴۰۶ به احیا کامل میرسد. از سمتی دیگر برخی ناظران تثبیت و احیا نسبی دریاچه در سالیان اخیر را صرفا به افزایش بارش در سالهای آبی اخیر منتسب میکنند. به بهانه افتتاح سد «کانیسیب» در حوضه دریاچه اورمیه توسط دولت، مقاله حاضر بهصورت اجمالی به راستیآزمایی گزارههای ذکرشده میپردازد. در ابتدای مقاله نیز به اجمال به وضعیت دریاچه در گذشته پرداخته شده است.
وضعیت گذشته دریاچه:
در سال ۱۳۷۴ دریاچه اورمیه بالاترین میزان سطح و حجم آب (حدود ۳۰ میلیارد متر مکعب) در چندین دهه اخیر خود را تجربه کرد. از آن زمان و به مرور تا سال ۱۳۹۴ شاهد کاهش تا ۸ متری سطح آب و ۹۷ درصدی حجم آب بودهایم (شکل ۱). این دریاچه به عنوان متعادلکننده دمای هوا در اطراف دریاچه عمل میکند. به همین دلیل کاهش سطح آن سبب افزایش یخزدگی باغهای سیب و تهنشنین شدن رسوبات دریاچه در منطقه شده که مشکلات متعددی را در پی داشته است. نمود فزایندهی بیماریهای تنفسی در ساکنان منطقه، از جدیترین این مشکلات بوده است.
دلایل مختلفی برای این میزان کاهش سطح آب بیان میشود، از خشکسالی گرفته تا تغییرات اقلیمی و تاثیرات انسانی. بسیاری از مسئولین وزارتخانههای جهاد کشاورزی و نیرو در دولتهای «محمد خاتمی» و «محمود احمدینژاد» بخش وسیعی از کاهش سطح آب دریاچه را به عواملی مانند خشکسالیهای ادواری و تغییرات اقلیمی منتسب کردند.