میلاد تحریری: مسئله کُرد ها

گادتب: کردیزه کردن مناطق تورک نشین یکی از سیاست های حکومت پهلوی بوده که البته حکومت فعلی نیز عملکرد خوبی نسبت به حکومت گذشته نداشته. تغییر نام مناطق آذربایجان یا دستور به سخن گفتن به زبانی غیر از زبان مادری در ادارات یا مانع از تحصیل به زبان مادری در مدارس و … نمونه هایی است از اشتیاق حکومت برای ذوب نمودن فرهنگ و از بین بردن زبان و در کل خرد کردن ملت تورک آذربایجان. مسئله کرد ها بسیار مسئله مهمی است زیرا اگر کمی به تاریخ بنگریم تلاش های ایشان درصدد ملت سازی را به خوبی مشاهده خواهیم کرد و صدالبته دنباله این ملت سازی، ایجاد دولت مستقل بوده است. این استقلال، تمامیت ارضی ایران را به خطر می اندازد و در اینجا حکومت ایران دست به کار می شود. با ادغام کُرد و تُرک در مناطق یکدیگر نوعی تنش کوچک به وجود می آورد که این دو مشغول یکدیگر باشند و عوض اینکه به فکر استقلال باشند، به فکر تسخیر مناطق یکدیگر هستند و این هیچ خطری نسبت به تمامیت ارضی ایران ندارد زیرا مرز های استانی یا بافت جمعیتی مناطق داخل مرز های کشور تغییر می کند نه مرز های کشوری. درواقع آذربایجان فدای تمامیت ارضی می شود.  

تنش هایی که هرازگاهی اخیرا در آذربایجان غربی رخ می دهد نشان از عمق فاجعه ای است که قرار است به وقوع بپیوندد. صادقانه بگویم، در صورت هر گونه ضعفی از طرف حکومت، متشنج شدن مناطقی که از ملیت ها یا قوم های مختلفی هستند و اختلافاتی نیز دارند، حتمی است اما همانطور که گفته شد مرز های داخلی متغیر خواهد شد. به همین دلیل است که کردیزه کردن آذربایجان غربی همچنان ادامه دارد زیرا در صورت ضعف حکومتی، ملتهب شدن اوضاع داخلی فرصتی برای حکومت خواهد بود تا حداقل خیالش از مرز های کشور راحت باشد. ببینید این مشکل باید به نحوی حل شود زیرا زیان آن را آذربایجان خواهد دید.

اما برای حل این مشکل دو راه وجود دارد :

1_ برگشتن مهمان به خانه خود. که البته این راه بدون انجام حرکتی از صاحبخانه به جایی نمی رسد. در این راه باید تمامی خدماتی که به مهمان می شود را فراموش کرد در غیر اینصورت مهمان، خانه را نیز متصرف می شود. اما مهم تر از آن جو متشنجی خواهد بود که توانایی خاموش کردن آتش آن را نخواهیم داشت.

2_ جای دادن به مهمان در خانه به شرط اینکه مهمان خود را از صاحبخانه بداند. به عنوان مثال یک تورک که در اصفهان زندگی می کند پس از چند نسل آنها خود را یک اصفهانی فارس خواهند دانست نه یک تورک اما این در مواقعی است که جمعیت مهاجرین کمتر از بومیان باشد با اینکه جمعیت کرد ها در آذربایجان غربی کمتر از تورک ها است اما فوج فوج مهاجرتشان را نمی توان نادیده گرفت. در کل منظورمان از راه دوم همان آسمیله کردن است که این راه همانا بسیار بدتر از راه اول است زیرا اصالت فرد را از او می گیرد.

حال برادران و خواهران تورکی که در آذربایجان غربی زندگی می کنند یکی از این دو راه را می توانند انتخاب کنند و آن را برای جلوگیری از اتفاقات بدی که در آینده قرار است رخ دهد، عملی نمایند اما در نظر داشته باشید که پتانسیل ملت بسیار مهم است که مشخص می کند که کدام راه را می توان و باید انجام داد.