چرا جنگ نقده را یادآوری میکنیم؟

گادتب: مـارک توایـن، نویسـنده آمریکایـی میگویـد: »جلوگیـری از تکـرار تاریـخ کاری بیهـوده اسـت، زیرا شـخصیت آدمی بـه گونـه ای اسـت کـه اجتنـاب از تکـرار را امـکان ناپذیر مـی سـازد.« و بـه قـول لعـل نهـرو »برگردانـدن تصاویـر 

آویختـه بـر دیـوار، مسـیر تاریـخ را دگرگـون نمـی کنـد« یعنــی نمیتــوان رونــد تاریــخ را بــا انــکار آن تغییــر داد، نمیخواهــم بگویــم همنظــر توایــن، تاریــخ تکــرار خواهـد شـد امـا ابـزار تاریـخ، نحـوه و رونـد آن را تعییـن میکنــد، هنــوز دیکتاتورهــا جنایــت میکننــد و ملتهــا 

انقلـاب، تاریـخ تکـراری نیسـت امـا راه مشـترکی دارد.

در دنیــای دمکراســی و دیپلماســی، میگوینــد تاریــخ را  مانـع صلـح ندانیـم کـه سـخن درسـتی اسـت امـا بـرای فراموشـی تاریـخ بایـد بـه ابـزار آن نـگاه کـرد.

هنـوز در مرزهـای آذربایجانغربـی، جوانـان و نظامیـان به شــهادت میرســند، هنــوز در نقشــه خیالــی گروههایــی ماننـد پ.ک.ک، پـژاک، دمکـرات و کوملـه، ایـن اسـتان و چنـد اسـتان دیگـر ابـزار تشـکیل کشـور ماخولیایـی برای 

آنـان اسـت، هنـوز اسـلحهای کـه در نقـده شـلیک کـرد،  در دسـت همـان تروریسـت اسـت و هنـوز متن سـخنرانی میتینـگ ناتمـام نقـده در جیـب جلیقـه آنهاسـت، نتیجـه زبـان گفتگـو بـا اسـلحه، جنایـت اسـت.

 بـرای دلایل فـوق اسـت کـه مـا حـوادث اوایـل انقـلاب نقـده، جیلولـوق و جنایـات سـیمیتقو را تکـرار میکنیـم، هـدف تکـرار آغـاز نفـرت و کینـه نیسـت، آغـاز سـازش و گفتگـو اسـت امـا زبـان در مقابـل زبـان و بـدون سلـاح؛ بــدون تــرور و میتینــگ؛ یعنــی همــان اشــتباهی کــه دولـت موقـت بـازرگان داشـت؛ وقتـی قاسـملو در جلسـه از لــزوم صلــح و بســتن راه ارتــش ســخن میگفــت، هم حزبی هایــش پــادگان مهابــاد را تســخیر میکردنــد تــا بــرای حرکــت بــه ســمت نقــده، علــاوه بــر متــن ســخنرانی قاســملو، ســلاح کشــتار هــم بدســت داشــته باشـند.

 یـادآوری امـروز اتفاقـات نقـده، هـر روز وظیفـه مـا را برای دانســتن، دو چنــدان میکنــد یعنــی یــادآوری تــا روزی کـه همـه سلـاح بـه زمیـن بگذارنـد، ایـن فراموشیسـت کـه روزی در کسـوت داعـش ظاهـر میشـود و روزی بـا کسـوت YPQ و دههـا نـام دیگـر.

از نظــر گروههــای تروریســتی، نقــده 58 شکســت نبــود بلکــه عقب نشــینی بــود، اگــر فرامــوش کنیــم قطعــا بازنـده آینـده خواهیـم بـود، بـرای رسـیدن بـه صلـح، باید  تاریـخ را یـادآوری کنیـم تـا فرامـوش نکنیـم.

محمد مجنونی