ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: بازار تبریز یکی از بزرگترین سرمایه های تاریخی آزربایجان و تبریز،که ثمره صدها سال تلاش مردمان بزرگ و فرهیخته ای سرزمین،که توانسته بود تا بیست سی سال پیش تقریبا به طور کامل هویت خودش را حفظ کند. اما از وقتی که سیستمی رسمی و به ظاهر تخصصی خواست این بازار را مدیریت کند، باعث شد بدترین آسیبها را ببیند.
اما سوال اینجا ست که آیا نباید یک مدیریت رسمی تخصصی در سیستم بازار حاکم میشد؟ و بایستی به صورت نهاد مردمی توسط بازاریان اداره میشد؟ شاید این نوع مدیریت هیات امنایی الان پاسخگوی خوبی نبود. و حتما بایستی یک سیستم تخصصی حاکم میشد و این انتخاب درستی است مدیریت تخصصی جایگزین میشد.
اما چیزی که سوال است این که آیا ما توانستیم یک سیستم تخصصی در خور و شان بازار انتخاب کنیم؟
ما در شهرهای هم رده و حتی پایینتر از شهر تبریز مثل اصفهان میبینیم که قویترین و تخصصی ترین اکیبها را برای مدیریت انتخاب میکنند. موضوعی که حتی دانشگاههای مطرح کشور مثل دانشگاه تبریز یک پشتوانه علمی برای انها انتخاب میشود. و حتی در موضوعاتی خاص، از سیستم های تخصصی بین المللی انتخاب میشوند. و نتیجه این که هویت آثارشون حفظ میشود. ما حتی در شهر هایی مثل سمرقند و بخارا و خیوه … که پشوانه مالی خوبی ندارند این اتفاقات را به نحو احسن مشاهده میکنیم. اما برای بازار تبریز و شهر تبریز چی؟
اگر ما تمام مدیران میراث فرهنگی شهرتبریز را با شهر اصفهان بررسی کنیم این موضوع کاملا آشکار. مدیرانی که نود درصدشون تخصصی نبودن و یا از مدیران درجه چهار یا پنجم انتخاب شدن.
بازار تبریز بزرگترین آسیب را از مدیران درجه هفتم و هشتم و حتی پایینتر میخورد.
چرا باید جنب بازار پایگاه تخصص باشد و هر روز شاهد تغییر سیمای بازار چه در داخل مجموعه و حتی در پشت بام این بنای عظیم فرهنگی باشیم؟
به نظر بنده هیچ کدوم از مدیران حال حاضر درخور و در شان این بنای فاخر نیستند. و ما امروز و روزهای آتی بایستی منتظر حوادث نا گوار مثل امروز در این مجموعه باشیم. و ای موضوعی است که هرچند بخواهیم مخفی کنیم ، حواث، آن را در طول زمان بر ما آشکار خواهد کرد.
