
گادتب: ۱۸ مارس ۱۹۱۵، یکی از درخشانترین روزهای تاریخ تورکهاست؛ روزی که غیرت، شجاعت و عشق به میهن، در دل تنگه چاناق قلعه جاودانه شد.
در بحبوحه جنگ جهانی اول، دولتهای متحد با ناوگانی عظیم به چاناق قلعه یورش بردند تا پایتخت عثمانی، استانبول، را به زانو درآورند. اما مینهای کشتی افسانهای نصرت و دلاوری توپخانهچیهای تورک، طومار رویاهای دشمن را در هم پیچید.
در این میان، نام سعید اونباشی با غرور و افتخار در تاریخ حک شد؛ سربازی که با عزم آهنین، گلوله ۲۷۵ کیلویی را بر دوش گرفت و با شلیک خود، کشتی جنگی اوشن را به کام نابودی کشاند.
اما حماسه شهدای چاناققلعه تنها محدود به تورکیه امروزی نیست؛ این نبرد بزرگ از مرزها فراتر رفته و برای دنیای تورک به یک افتخار مشترک تبدیل شده است. در این جنگ، تورکهای بسیاری از دیارهای مختلف جان خود را فدا کردند و مزارهایشان در خاک چاناق قلعه به یادگار مانده است.
در قبرستان شهدای سوغانلیدره چاناکقلعه، مزار شهید تورک قشقایی با نام شهر شیراز دیده میشود که در قطعه مربوط به شهیدانی که در جنگ زخمی شده و سپس به مرتبه شهادت رسیدهاند، به خاک سپرده شده است. همچنین مزاری با نام شهر تبریز نیز در این قبرستان به چشم میخورد.
پیروزی چاناکقلعه، تنها یک دستاورد نظامی نبود؛ بلکه نمادی از اراده شکستناپذیر، فداکاری و ایمان به استقلال بود. جمله «چاناق قلعه غیرقابل عبور است!» از دل این حماسه برآمد و میراثی شد برای همه نسلها میراثی که یادآور این است وقتی بحث وطن تورک باشد تورکها از سراسر جهان در مقابل دشمن خواهند ایستاد.
۱۸ مارس هر سال، روز یادبود شهداست؛ روزی که با افتخار و احترام، یاد قهرمانانی را زنده نگه میداریم که برای شرف وطن، جان خود را فدا کردند. چاناق قلعه، آغازی بود برای رستاخیز یک ملت و سنگبنای جمهوری تورکیه.