گادتب: خاورمیانه جنب و جوشترین و حساسترین منطقه جهان است. هر دولتی که میخواهد سهمی در معادلات جهانی داشته باشد سنگی به خاورمیانه میاندازد. ایران، تورکیه و عربستان یار ثابت زمین بازی هستند هر یک از این کشورها با تکیه بر سیاست خود سعی در کمرنگ کردن دیگری دارند.
جمهوری اسلامی ایران با ایدئولوژی شیعهگری توانسته گروههای شیعه را در خاورمیانه روشن نگه دارد و اهداف ضد آمریکایی و رقابتی با کشورهای مذکور را به وسیله آنها دنبال و منافع آمریکا را محدود کند. اما شرایط وخیم ایران تحت تاثیر شرایط اقتصادی، ایران را به یک بحران امنیتی تبدیل کرده است. به عنوان مثال اگر ایران قادر به تامین گروههای مسلحی که خود به وجود آورده نشود ممکن است قدرتهای دیگر این گروهها را تحت فرمان خود داشته بر علیه ایران اقدام کنند.
سیاست تورکیه هیچگاه تنش با ایران نبوده است چون ایران را تهدید مستقیم برای خود نمیداند و تنها تهدیدی که توانست کنترل کند گروههای مسلح پکک، یپگ و گروههای تروریستی دیگر بودند. ایران از گروههای تروریستی مرزهای هر سه کشور تورکیه، عراق و سوریه به نفع خود استفاده کرد و مدتها توانسته بود کنترل دو کشور سوریه و عراق را در دست داشته باشد و مرزهای تورکیه را نا آرام کند و آرامش فکری را از تورکیه بگیرد.
علاوه بر تزریق منابع مالی و تسلیحاتی از گزینه اشتراک نژادی نیز استفاده کرده بود. با روند مبارزه ترکیه با گروههای تروریستی و فلج کامل آنها سیاست خارجه ایران در مورد استفاده از گروههای تروریستی مسلح کرد علیه تورکیه، شکست خورد، نوبت به یارگیری در داخل خود ایران برای ضربه زدن به تحرکات احتمالی آزربایجان و سرمایه گذاری روی کردها برای سالهای آتی است.
شاید تنها گزینهای که میتواند کردستان را با تهران در یک مسیر اهدافی قرار دهد دشمنی مشترک آنها با ملت تورک باشد. چون منافع کوتاه مدت هر دو ایجاب میکند که در کنار یکدیگر باشند اما اگر کردستان شرایط ارمنستان امروز را در نظر بگیرند بهتر میتواند به فردای ملی خود تصمیمگیری کند.
لذا به رسمیت شناختن لباس ملی یک قوم موضوع اصلی نیست بلکه انتشار پیام هم نژادی به ملت کرد است و داشتن جبههای واحد برای اهداف آتی است.