گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، «۲۶ آذر سالروز کتاب سوزی توسط حکومت پهلوی در آزربایجان»
در طول تاریخ کتاب سوزی توسط مهاجمین، عملی سمبلیک در دشمنی با فرهنگ و تمدن والای سرزمینی است که به آن هجوم بردهاند و به آتش کشیدن کتابهای تورکی در آزربایجان، توسط اشغالگران پهلوی پس از هجوم وحشیانه و قتل عام بیش از ۲۵ هزار تن از مردم آزربایجان در تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۲۵، تداعیگر همان عمل و نمایانگر اوج دشمنی و عداوتِ این مهاجمین با فرهنگ، تمدن و موجودیت آزربایجان بود.
در ۲۶ آذر ۱۳۲۵ چند روز بعد از اشغال آزربایجان، توسط ارتش حکومت وقتِ ایران و فروپاشی حکومت ملی آزربایجان به ریاست پیشهوری، تمامی کتابها، نشریات و سایر مکتوبات، جمعآوری و در طی مراسمهایی در چند نقطه از شهر تبریز و دیگر شهرهای آزربایجان، به این دلیل که به زبان تورکی نوشته شدهاند به آتش کشیده شد و کودکان و دانشآموزان دبستانی آزربایجان را مجبور کردند، تا کتابهای درسی خود را که به زبان تورکی بود و مخصوصا کتاب درسی آنادیلی (زبان مادری) را با فریاد زنده باد شاه با دستان خود در آتش بیاندازند !
«این ابتدای کار است. آنجا که کتابها را میسوزانند، انسانها را نیز خواهند سوزاند»
این جمله از «هاینریش هاین» شاعر آلمانیست که در مکان کتابسوزی نازیها در شهر فرانکفورت نصب شده است و برداشتی که از این جمله میتوان داشت این است که نابودی فرهنگ آغازیست برای نابودی یک ملت و این بدان معناست که نابودی فرهنگ یک ملت، نابودی ملتیست که با آن فرهنگ زیستهاند و این دشمنی با موجودیت یک ملت است، هدف از کتابسوزی در آزربایجان نیز، به آتش کشیدن فرهنگ و تمدن آزربایجان و دشمنی با موجودیت آزربایجان بود که این دشمنی از جانب یک فرد نه، بلکه برخواسته از یک تفکر بود، تفکری که هنوز هم پابرجاست اگر چه با پوشش و نقاب دیگری ظهور کرده باشد.
ما نیز پر قدرتتر و بیدارتر از قبل بازگشتهایم…
محمد عینی